Sabien Nijman – derdejaars student lerarenopleiding Frans

Het is alweer zo’n dikke twee maanden geleden dat ik mijn eerste blog hier vanuit Aix-en-Provence schreef. Inmiddels zit ik al over de helft van mijn tijd in Zuid-Frankrijk en voor je het weet moet ik mijn koffers alweer pakken voor de terugreis. Gelukkig duurt dat nog even en kan er nog volop genoten worden van de ‘’Franse zon, warme croissants en uuuhm… potjes jeu de boules.’’
Maar tussen al die activiteiten door, nu éérst even een terugblik naar de afgelopen tijd hier in ‘’la douce France’’.

In mijn vorige blog (lees hier) nam ik jullie mee in mijn eerste ervaringen in Aix-en-Provence: van mijn nieuwe woonplek en de eerste ondernomen activiteiten, tot aan de universiteit waar ik colleges volg.
Eén aspect bleef echter onbesproken: mijn stage op een basisschool in de wijk waar ik woon.
Op dat moment was nog onbekend waar ik geplaatst zou worden, maar inmiddels is de stageperiode al afgesloten en dus tijd om even terug te blikken!

                                    
Hoewel ik in Nederland word opgeleid tot docent op de middelbare school, heb ik hier als stageschool een basisschool toegewezen gekregen. Even wat anders natuurlijk, maar een uitdaging die ik zeker niet uit de weg ga. Samen met twee Franse studentes ben ik in een klas geplaatst, klas CE1. In deze klas zitten leerlingen van 7 en 8 jaar. De juf, door de kinderen ‘’maîtresse’’ genoemd, krijgt in de klas ondersteuning van twee andere ‘’maîtresses’’, hulpverleners die enkele zorgleerlingen onder hun hoede nemen.

Zowel de kinderen als de juf vonden het interessant dat ik niet uit Frankrijk kom, maar uit Nederland. Volgens de juf aanleiding voor een lesje Frans en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen!
Hoewel ik tijdens mijn stages in Nederland altijd mijn handen uit de mouwen mag steken, was deze stage hier in Frankrijk vooral bedoeld om te observeren.
Ik vond het dan ook erg fijn dat ik mijn bijdrage kon leveren, door het geven van een lesje over ons kikkerlandje.

En dus stond ik een week later met mijn voorbereide PowerPoint en meegebrachte stroopwafels voor de klas om de leerlingen wat bij te brengen over Nederland. Terwijl de leerlingen aandachtig aan het luisteren waren, vertelde ik over ons Koningshuis, besproken we de kaart van Nederland en liet ik ze foto’s zien van de grachten van Amsterdam. Tijdens de bespreking van dat laatste aspect, kwam er wat geroezemoes uit de klas en al snel bleek waarom: ‘’Gaan de Amsterdamse leerlingen dan altijd met de boot naar school?’’ vroeg een leerling met een serieuze blik.
Ik stelde de leerling gerust door te zeggen dat Amsterdam, net zoals Aix-en-Provence, ook gewoon wegen heeft en niet alleen bestaat uit water.
Na geoefend te hebben met jezelf voor te stellen in het Nederlands en het tellen tot vijf, was het tijd voor een Nederlandse klassieker.  Niet veel later stonden we met de hele klas ‘’Één, twee, drie, vier hoedje van papier’’ te zingen.
Zo’n dertig leerlingen hun best zien doen op een Nederlands kinderliedje… een mooiere afsluiting van een lesje Nederlands bestaat er niet!