Brenda, 3e-jaarsstudent Leraar Duits.

Hallo allemaal, mijn naam is Brenda van der Ploeg en ik zit in het derde jaar van de lerarenopleiding Duits aan de HAN in Nijmegen. Ik hoor van heel veel mensen dat het buitenlandsemester de mooiste tijd van je leven is. Zo heb ik het niet beleefd en in deze blog ga ik uitleggen waarom.

Lang voordat de voorbereidingen begonnen, zag ik al op tegen het feit dat ik verplicht een semester in Duitsland, Oostenrijk of Zwitserland moest gaan studeren. Ik zag er tegenop om ver weg van mijn familie te wonen en van de weinige mensen met wie ik omga en ik zag er tegenop om mijn kamer in Arnhem op te moeten zeggen. Veel mensen zeiden tegen mij dat ik mij niet druk moest maken en dat vrienden maken in het buitenland vanzelf zou gaan. Tegen de tijd dat ik had besloten om naar Münster te gaan was ik iets optimistischer omdat ik ook een buddy uit Münster kreeg toegewezen en er dus zeker van was, dat ik al iemand kende daar. Mijn moeder en mijn oma brachten mij naar mijn woonplek in Münster en vanaf het moment dat ze vertrokken voelde ik mij al alleen. Het eerste Erasmus evenement was pas over een paar dagen en in die tijd heb ik met vrijwel niemand gepraat.

Wat ga je doen als je alleen bent? Heel simpel, alles wat je zou doen als je niet alleen was. Ik ben uit eten geweest en heb de buurt verkend, en dat in mijn eentje met mijn koptelefoons op en een lekker muziekje erbij. Münster zelf is namelijk een erg mooie stad met veel recreatiemogelijkheden, zoals de Aasee, de dierentuin en de vele winkels. Ik heb aan veel evenementen deelgenomen, zoals karaoke, een wandeltocht en de pub crawl, en ben een paar keer met mensen uit geweest maar ik kon niet echt aansluiting vinden.

Dit kwam door de verschillende groepjes die gevormd werden, zoals de Spanjaarden, de Italianen en Oost-Europeanen, waar ik door taalbarrières en cultuurverschillen geen aansluiting kon vinden. Tijdens colleges vind ik het moeilijk om mensen aan te spreken en daarom lukte het met de Duitsers helaas ook niet.

Inmiddels had ik een relatie gekregen met een Duitse jongen, en omdat hij de enige was met wie ik echt aansluiting had, ging ik enorm veel dingen met hem doen. Als hij geen tijd had zat ik meestal alleen in mijn kamer. En dat is een fout! Jezelf afzonderen lost geen problemen op en zorgt ervoor dat je gaat piekeren. Dus als je het moeilijk vindt om vrienden in het buitenland te maken, ga niet bij de pakken neer zitten! Ga zelf dingen doen! Daardoor merk je dat je het ook alleen aankunt en misschien ontmoet je tijdens je activiteiten nog wel leuke mensen!

Ik wens iedereen die in de toekomst in het buitenland gaat studeren veel succes en plezier!