Nina, derdejaars student ALPO

“Een reis naar Turkije, zou je dat nou wel doen Nien?”
Afkomstig uit de zogeheten ‘Bananenrepubliek’, heb ik mezelf ook deze vraag gesteld. Het antwoord volgde echter al snel: “Ja natuurlijk zou ik dat nou wel doen!’

Geen verkeerde keus, daar ben ik al vlug na aankomst achtergekomen. Als iemand mij op dit moment vraagt om Turkije in drie woorden te omschrijven, dan zouden dat de volgende woorden zijn: prachtland, gastvrij, warm! De groep met diverse ILS-, ALPO- en PABO-studenten waarmee ik hier ben heeft een vol programma. Schoolbezoeken, workshops, evaluaties, maar ook een ochtend naar het mooie Efese en een middag naar het strand. Wat een geweldige tijd.

Verrijking
Maar waarom zie ik dit als verrijking van niet alleen mij als persoon, maar ook van mij als toekomstig leerkracht? Makkie. Onderwijs vindt over de hele wereld plaats, in welke vorm dan ook. Ik word leerkracht in Nederland, een land waar het onderwijs nou eenmaal makkelijker bereikbaar is voor iedereen. Arm of rijk, meer of minder begaafd, er wordt gezorgd dat er onderwijs voor vrijwel ieder kind is. Dat geluk heeft niet iedereen over de hele wereld.

Als leerkracht wil ik me niet alleen bewust zijn van hoe onderwijs verschilt per land, ik wil kennis maken met deze verschillen. Ik wil weten hoe andere landen het onderwijs inrichten, hoe zij omgaan met verschillen, of dit überhaupt overal gebeurt. Mijn doel is om deze verschillen te beleven, zodat ik weet wat ik kinderen kan bieden. Wat kinderen verdienen. Stuk voor stuk.