Bart is tweedejaars student Pabo Arnhem

Stage
Normaal loop je 2 dagen stage in de week. Toch roept dit mij enigszins een dubbel gevoel op aangezien ik stage heb op maandag en dinsdag. Leuk, omdat je zodoende donderdag kan stappen (zou anders ook kunnen, maar een minder gezellig, slaperig en duf hoofd valt minder op als je je anoniem weet te verplaatsen in de buitenste ringen van het klaslokaal, dan dat je in je stageklas waar je voor de kinderen staat en aan jezelf verwijt dat je dat broodje bal niet had moeten nemen).  En helaas, omdat je de zondag (voor zover ik die niet in bed doorbreng) denkt aan dat je nog lesvoorbereidingen, reflecties en evaluaties moet schrijven. Maar goed, 2 dagen stage en dan kan het tempo weer iets omlaag (hoewel je voor de vakken op de pabo zelf soms ook aan de bak moet, of moet ik zeggen ‘zou moeten’).

Stageweek tijdens Sinterklaas
Nu sta ik weer vertwijfelend voor een nieuw avontuur, de stageweek. Weliswaar heb ik deze al 2 keer eerder mee gemaakt, maar 1 keer in de periode van Sinterklaas bij de kleuters (waarbij er al 1 dag verspilt was aan het bezoek van de goedheiligman en de rest van de week waren de kinderen zo druk dat er voornamelijk leuke dingen gedaan werden).  Tijdens mijn andere stage in de bovenbouw, viel de stageweek tegelijk met het schoolkamp, waardoor we 3 van de 5 dagen aan het vertoeven waren in de bossen van Wageningen, dus wat dat betreft niet iets wat je in elke stageweek kan verwachten.

Wederom die (excuses) ’verrekte’ goedheiligman
Nu is het zo dat Sinterklaas dit jaar wederom zijn intrede heeft gemaakt in dit barre koude landje (kunnen we locatie Nederland niet verplaatsten richting Spanje?), dus zal de spanning van de kinderen wederom in vorderende mate toenemen. Helaas wist mijn mentor mij niet te vertellen of alle kinderen nog geloven, dus ik ben benieuwd of er nog spannende onthullingen een dezer dagen zullen plaatsvinden.  Nee, sinterklaas is een feest wat ik koester.

Sinterklaas bestaat niet?
Kerst heb ik zelf nooit echt gevierd in het teken van de door coca cola gecommercialiseerde  Kerstman, en ook de paashaas heb ik als kind nooit serieus kunnen nemen. Maar Sinterklaas… dat hij niet bestond? Een wereld stortte in. Maar voor wie niet? Als kind kom je voor veel illusies in het leven te staan die even later keihard instorten, en dan is Sinterklaas nog een ‘lief’ voorbeeld. Maar als kind zou je je toch niet kunnen voorstellen dat je papa en mama niet meer van elkaar houden? Of dat je opa of oma op een dag opeens dood is?

Als kind ben je je van geen kwaad bewust, maar als dat soort dingen aan het licht komen.. dan is het toch een wonder dat niet alle kinderen spontaan in een depressie schieten? Als leraar kom je wat dat betreft voor veelvuldig veelzijdige situaties te staan waar je van goeden huize moet komen om de ‘lucht te klaren’. En wij, als beginnende leraren, hebben wat dat betreft nog geen uitgebreid arsenaal in dergelijke situaties, waardoor dat nog een uitdaging op zich is.

Winter
Enigszins raar dat ik van een vrolijk feest als Sinterklaas uitkom op een zwart randje. Ik denk dat de boodschap met Sinterklaas en kerst moet zijn dat het gezellig is. En zeg nou zelf, de ‘feestdagen’ kleuren de donkere wintermaanden zeker op!

Want we moeten er echt aan geloven ja, aan de winter. Sneeuwbalgevechtruzies oplossen, bevroren vingers opwarmen, het lootjes trekken en gezelligheid. Het heeft wel wat.. Nu moet ik zeggen dat een zomer met een lekker cocktailtje in een hangmatje op een strand ook wel wat heeft, maar ach, je kan niet alles hebben..

En nu ik mijn blog zo schuinogend teruglees, merk ik dat het niet eens een gek bijzondere blog is, maar ach, het hoeft niet allemaal knal en vuurwerk te zijn, dat komt 1 januari wel weer, om weer eens een hoogtepunt te noemen (nu wil ik jullie bij deze toch even jaloers maken door te vermelden dat ik ik dan heeeeeerlijk in Barcelona ben. Niet heel jaloers? De week daarvoor benut ik de winter door in de Alpen de hopelijk besneeuwde bergwanden te trotseren op mijn lange latten.).

Voor nu ga ik mijn computer deze avond verder vergezellen door weer eens een lesvoorbereiding te maken, met het vooruitzicht van een week stage, met onder andere dinsdag de PROPEDEUSE-UITREIKING! Hier later ongetwijfeld meer over.

En hoewel ik niet echt zin had in de stageweek (ja kom op, een week lang vroeg opstaan en na 2 dagen ben ik al kapot van de kinderen), zie ik het weer zonnig in. Zo slecht hebben we het allemaal niet!

Bart

Meer informatie over Pabo Arnhem