Monique Wijnen, student Lerarenopleiding Nederlands

Studiereis Turkije: maandag 27 april 2015

Op dit moment ben ik bij aan het komen van een leuke en indrukwekkende tweede dag. Er stond vandaag veel op het programma! We hebben maar liefst drie scholen bezocht.

Na het ontbijt hebben we eerst een bezoek gebracht aan een privéschool. We werden gastvrij ontvangen in de bibliotheek van de school. Er was gelegenheid om vragen te stellen tijdens de thee met heerlijke cake en koekjes! Vervolgens werden we in groepjes opgesplitst om een les bij te wonen. Ik vond het opvallend om te zien hoeveel aandacht er werd besteed aan Engelse les voor de kinderen. Zelfs de allerkleinste kinderen leren er spelenderwijs Engels. Wat verder opviel, is dat docenten een witte jas dragen wanneer ze voor de klas staan. Op de privéschool was alles prima geregeld en de faciliteiten zijn uitstekend. Daar hangt dan wel een prijskaartje aan. Een prijskaartje dat alleen voor een kleine minderheid betaalbaar is.

Rond lunchtijd werden we alweer verwacht op de universiteit voor de NL Presentaties en voor de kennismaking met een aantal buddy’s.

De laatste activiteit op het programma was een bezoek aan een openbare basisschool. Wat direct opviel was dat de faciliteiten hier een stuk bescheidener zijn. De school kampt ook met een tekort aan lokalen, waardoor niet alle lessen gelijktijdig plaats kunnen vinden. De jongsten gaan daarom na de middag naar school. Dit was tevens de school waar wij onze gastles moesten gegeven.

Sommige zaken lopen in Turkije wel anders, dan wij in Nederland gewend zijn. Op het laatste moment worden er vaak nog wijzigingen aangebracht in het programma of wordt het programma omgegooid. Het is belangrijk dat je dan flexibel bent en kunt improviseren.

In het kader van mijn minor drama had ik ervoor gekozen om met de kinderen een aantal eenvoudige drama-activiteiten te doen. Daarvoor moest eerst ruimte worden gemaakt in het lokaal. In verband met de taalbarrière trad de docent op als tolk. Dat verliep soms een beetje chaotisch, maar uiteindelijk is het gelukt om een aantal activiteiten uit te voeren. Het leukst vonden de kinderen het spiegelen. Dit hoorde ik later ook terug van de docent. Ik deed bijvoorbeeld net alsof ik ramen aan het wassen was of ik deed een vliegtuig na. De kinderen moesten de gebaren direct spiegelen. Als opwarming zijn we begonnen met een balspel in de kring. Kinderen moesten de bal vangen, hun naam noemen en de bal overgooien naar een klasgenootje. De bal heb ik na de activiteit aan de docent gegeven voor de kinderen. De kinderen vonden dit een leuk gebaar. De docent vroeg of ik de activiteit nog een keer in een andere klas uit wilde voeren. Ik heb de activiteit toen nogmaals uitgevoerd samen met Jimmy. Ik vond het superleuk om deze activiteiten uit te voeren met de kinderen.

Toen we klaar waren werden we uitgezwaaid door de kinderen. Zelf vond ik de sfeer op de openbare school het prettigst. Je merkt dat alles daar wat informeler is en dat past beter bij mij. Na deze eerste kennismaking heb ik de indruk dat onderwijs in Turkije voor iedereen bereikbaar is, maar dat er grote contrasten zijn. Ik ben benieuwd hoe het er op de andere scholen aan toe gaat!