ALPO 2 heeft in de afgelopen toets periode een conferentietoets gehad, waarbij ze lessen moesten voorbereiden en echt moesten uitvoeren op een basisschool!

De maanstanden en dag en nacht

Jolijn vertelt ons erover: Aan het einde van ALPO 1 krijg je te horen dat je in ALPO 2 een toets van Oriëntatie op Jezelf en de Wereld (OJW) gaat afleggen met ‘echte kinderen’. Dan denk je: “help, ik ga een toets afleggen met kinderen die ik helemaal niet ken?” De opdracht is zo vormgegeven dat je op twee gebieden een les voorbereidt, je weet echter niet of je hierbij groep 1, 2, 3 of 4 voor je neus krijgt! In de eerste periode van ALPO 2 krijgt deze toets steeds meer vorm. Zowel voor natuur & techniek als voor sociale wereldoriëntatie kies je in een groepje van 3 studenten een onderwerp uit van een lijstje dat klaarligt. Voor mij was dit voor natuur & techniek ‘maanstanden en dag en nacht’ en voor sociale wereldoriëntatie ‘hoe mens en natuur samen de inrichting van een gebied bepalen’. Als de onderwerpen eenmaal gekozen zijn begint de voorbereiding.

Aanpassen aan de leerlingen
Bij deze toets staat vooral het begeleiden van leerprocessen van kinderen centraal. Dit hoofddoel verwerk je dan ook in de lesvoorbereidingen. Omdat je de kinderen niet kent, moet je je heel goed verdiepen in de leef- en belevingswereld van het jonge kind. Ook verdiep je je goed in de leerlijnen van beide vakken, zodat je weet op welk niveau je de les moet gaan vormgeven. Naast dat je rekening houdt met de leef- en belevingswereld van kinderen en de leerlijnen van de vakken moet je ook rekening houden met differentiatie. De kinderen die jij toegewezen krijgt voor de conferentietoets zijn niet allemaal hetzelfde. Sommigen hebben misschien meer ondersteuning of juist meer uitdaging nodig. Door hier over na te denken leer je in te spelen op de behoeften van het individuele kind.

Was dit nou echt zo spannend?
Als alle voorbereiding gedaan is, is het natuurlijk tijd voor de echte toets. ’s Ochtends vertrek je met al je spullen naar de basisschool waar de toets zal worden afgenomen. Lichte zenuwen horen hier natuurlijk bij. Dan is daar het moment. Jouw 8 kinderen komen binnenlopen en je les kan beginnen. Als je eenmaal met de kinderen bezig bent merk je bijna niet meer dat je met een toets bezig bent. Je gaat lekker aan de slag, probeert elk kind te bekijken en zijn of haar niveau te beoordelen. De rest van de les ondersteun je de kinderen en daag je ze waar nodig uit. Voor je het weet zijn de 30 minuten voorbij en denk je bij jezelf “Heb ik me daar nou zo druk over gemaakt?”.

Wat heb ik ervan geleerd?
Voor mij had de conferentietoets een grote leeropbrengst. Het is een hele andere ervaring dan het inleveren van een verslag of het maken van een tentamen. Omdat je echt met kinderen gaat werken ben je heel goed aan het nadenken over wat die kinderen nodig zouden kunnen hebben en wat hen aan zou kunnen spreken. Hierdoor leer je je echt in te leven in het jonge kind. Je leert meer over hun leef-en belevingswereld. Wat vinden deze kinderen leuk, wat spreekt ze aan, wat kunnen ze wel en wat kunnen ze niet, wat zouden ze al weten over dit onderwerp en wat zouden ze moeten weten, wat ga je doen als de kinderen niet zoveel weten als je van tevoren bedacht had of juist wel? Doordat je de didactieken van OJW al kent vanuit ALPO 1 kun je nu echt gaan werken met deze didactieken. Je kunt ze gaan aanpassen naar het niveau van de kinderen. Dit alles maakt het een hele fijne toets met een grote leeropbrengst!

Ook Irene heeft veel van de opdracht geleerd. Zij vertelt: “De toets was door het werken met kinderen veel leuker om te geven, het maakte het echt! Daarnaast kon je op deze manier ook meekijken met de lessen van klasgenoten, en zo dus veel lesideeën voor je stage opdoen. Ik heb deze dag geen moment stilgezeten, en mezelf geen moment verveelt!”

#meervoordeklas