Romy Scholten, 3e-jaarsstudent Lerarenopleiding Geschiedenis.

Suriname: het land van corruptie, ongelijkheid, armoede en variabele koersen. Maar, Suriname is ook het land van tolerantie, vriendelijkheid, gastvrijheid, de jungle, Maronnenstammen en diversiteit. Suriname kun je op veel verschillende manieren omschrijven. Zowel positief als negatief. Beide aspecten zie je en maak je mee als je er bent. Gelukkig blijven de fijne eigenschappen van het land het langst bij. Inmiddels ben ik sinds twee weken weer terug in Nederland. Van de 4 maanden die ik eigenlijk in Suriname zou verblijven, heb ik er uiteindelijk 1,5 daar gespendeerd.

Ik ga niet naar huis!

Terwijl ik bezig was met het plannen van verschillende uitjes, het lopen van mijn stage en voornamelijk het lezen en slapen in de hangmat, kreeg ik bericht vanuit Nederland dat het daar niet zo goed ging. Het gevreesde corona visus van Wuhan en Italië was nu ook Nederland binnen getreden. Familie en vrienden werden ongerust en vroegen mij hoelang ik nog in Suriname zou blijven. Ik reageerde verbaasd en antwoorde met: Het is maar een griepje. Dat dacht iedereen in het begin. Ik was niet van plan om eerder weg te gaan en zou hiervoor mijn hakken in het zand steken. Na gesprekken met mijn vrienden en familie heb ik uiteindelijk toch besloten om te gaan. Nu deze knoop was doorgehakt begon voor de meeste de ellende, bij mij viel het wel mee.

Het regelwerk

Ik hoorde al van verschillende vrienden dat zij door hun school/universiteit terug werden geroepen. Ik bedacht mij niets en heb meteen mijn ticket omgeboekt. Niet omdat ik van plan was om naar huis te gaan, maar om voorbereid te zijn als het toch ging gebeuren. Doordat ik dit snel heb gedaan, heb ik dit kosteloos kunnen doen. Wanneer ik toch niet naar huis zou gaan, zou ik het ticket weer kosteloos naar 31 mei kunnen boeken. Hierdoor heb ik geen stres en extra kosten gekregen van mijn onverwachte vertrek. Wel heb ik veel verdriet gehad.

Afscheid nemen

Ik heb op zondagavond besloten om terug te gaan naar huis. Mijn vlucht zou de zaterdag daarop gaan. Echter gingen veel mensen die ik ontmoet had in Suriname al eerder naar huis. Velen belden de zondag met KLM en konden de maandag vertrekken. Hierdoor heb ik niet de mogelijkheid gekregen om afscheid te nemen van vele vrienden die ik daar heb gemaakt. Ook heb ik geen afscheid kunnen nemen van mijn stage. Wij kregen de melding dat de school op maandag en dinsdag dicht zou zitten, maar op woensdag weer open zou gaan. Ik en mijn huisgenoot besloten om de woensdag langs te gaan en ook met kleinigheidjes voor de leerlingen en leraren. Ook zouden wij onze boeken dan inleveren. Echter bleef de school de gehele week dicht. Ik heb via de mail mijn begeleidster en schoolhoofd op de hoogte gesteld en op deze manier afscheid genomen. Dit vond ik heel naar om te doen. De woensdag ervoor ben ik niets wetend naar huis gegaan met de gedachte om maandag weer naar stage te gaan. Voor ik het wist waren mijn dagen op het Arthur Atheneum voorbij.

Veilig thuis

Na een vlucht van 11 uur (2 uur vertraging, verder wel eenprettige vlucht) kwam ik aan op Schiphol. Hier werd ik met open armen ontvangen door mijn moeder, zus en mijn vriend. Eenmaal thuis hadden mijn vader, zwager en broertje een uitgebreide lunch voorbereid. Ik praatte hen bij over mijn avontuur en al snel besefte ik dat het echt voorbij was. Inmiddels kijk ik met plezier terug op mijn Suriname avontuur. Hoewel het een onverwachts en abrupt einde had. Ik ben dankbaar voor de 1,5 maand die ik in Suriname heb kunnen spenderen en ik ben dankbaar voor al het avontuur en plezier dat ik er heb beleefd. In 1,5 maand heb ik enkele weken stage kunnen lopen, de stad leren kennen en ben ik meerdere malen de jungle in geweest. In tegenstelling tot veel studenten/vrijwilligers die ik leerde kennen, sommigen van hen waren er pas een week of soms zelfs pas enkele dagen. Ik heb mijzelf voorgenomen om in de toekomst terug te gaan naar Suriname om mijn bucketlist (in zoverre dat kan) af te ronden.