Na een busrit van ongeveer 1,5 uur kwamen we aan bij de middelbare school in Asni. Hier stonden al veel studenten te wachten voor de poorten van de school. Ze praatten met elkaar en zwaaiden vaak naar ons dat veelal gevolgd werd door heel veel gelach.

Eenmaal onthaald door het hoofd van de school deelden we ons op in groepen. Iedere groep bestond uit studenten en docenten, die ieder naar andere vakken ging kijken. Bij de lessen biologie en natuurkunde viel het op dat ondanks de beperkte middelen de kinderen genoten van het onderwijs. Dit is echt in schril contrast met het Nederlandse onderwijs waar er veel gebruik wordt gemaakt van didactische strategieën.

Na het observeren van de lessen kregen we uitleg over hoe de school administratief gereguleerd werd. Van iedere leerling bestaat een digitaal- en papierendossier.

Ze volgen het Franse cijfersysteem (0 tot 20) en aan het einde van het jaar is het gemiddelde van alle vakken doorslaggevend voor het overgaan naar een volgend schooljaar.

Na deze uitleg werden er een paar groepsfoto’s gemaakt waarna het tijd was om naar Imlil te rijden, waar we een basisschool gingen bezoeken. We werden hartelijk uitgezwaaid door de leerlingen.

Eenmaal aangekomen in de bergen bij de basisschool stonden de leerlingen al buiten te wachten. Ze speelden op de drukke weg en wonder boven wonder ging dit goed met het drukke verkeer. Toen de schoolbel ging, ontstond er een Pavloveffect onder de leerlingen. Links gingen de meisjes staan en rechts de jongens. Ze haastten zich naar de klas, waarbij ze uit zichzelf in het lokaal gingen zitten en stil waren. De kinderen waren super gemotiveerd! Tijdens de Franse les was het bijzonder om te ervaren hoe synchroon de kinderen de juf konden herhalen. Een leuke twist aan het bezoek was dat er een docent niet op tijd aanwezig kon zijn voor de les (i.v.m. drukte van het verkeer), hierdoor deed de kans zich voor om de les over te nemen. Medestudenten introduceerden het liedje” hoofd, schouders, knie en teen”. Dit vonden de leerlingen fantastisch! Het was een prachtig bezoek dat ons een mooi beeld heeft gegeven over hoe de basisschool in Imlil te werk gaat.

Na het bezoek aan de basisschool hebben we een heerlijke tagine gegeten bij een plaatselijk hotel, waarna we een prachtige wandeling hebben gemaakt door Tanatert, een dorpje dat boven in de bergen nabij Imlil ligt. Het uitzicht daar was zo adembenemend, dat we het eigenlijk niet onder woorden kunnen brengen. Deze lange veelzijdige dag was voor ons een van de mooiste hier in het zonnige Marokko.

Merlijn Derks, Tygo van Braak en Fleur Hegeman