Jana Muskee, 3e-jaars studente Lerarenopleiding Nederlands.

Ik zou nu op het strand kunnen liggen of les kunnen geven in 30 graden, maar net als heel veel andere studenten zit ik nu (maanden te vroeg!!) thuis in Nederland. De afgelopen twee maanden heb ik kunnen genieten van het eiland en heb ik ontdekt hoe het is om echt zelfstandig te zijn – niet dat ik dat niet was, maar ik woon in Nederland nog bij mijn ouders.

Stage – of eigenlijk werk
Vier maanden zou ik lesgeven op Curaçao, maar door het coronavirus werden dit twee maanden. Ik gaf les op het Radulphus College; een relatief rijke havo/vwo-school. Net zoals bij andere stages, kreeg ik een stagebegeleider waar ik het afgelopen jaar veel contact mee had gehad. Zij werd aan het begin van dit jaar ziek, waardoor ze mijn begeleider niet meer werd en ik één week voor mijn vertrek een andere begeleider kreeg. Mijn stage werd uiteindelijk werk, omdat ik vier volledige klassen overnam van de docent die ziek was. Haar lessen werden namelijk al anderhalve maand niet gegeven.

In overleg met mijn SLB’er, Truus Hermans, de onderwijscommissie van Curaçao en het RK schoolbestuur heb ik toestemming gekregen om deze klassen op me te nemen. Ik gaf les aan drie klassen uit jaar één (elke klas vijf uur per week) en één tweedejaars klas (vier uur per week).

Ik heb geprobeerd om tijdens mijn ‘stage’ zo veel mogelijk mee te doen met activiteiten die zij organiseerden. Ik ben bijvoorbeeld meegegaan met een boottocht die georganiseerd werd door docenten van mijn school, ik heb meegelopen met de teenerparade en ik heb geholpen tijdens CURAdoet. Soms heb je niet altijd zin om mee te doen, dan wil je lekker een vrije avond en naar een feestje of naar het strand. Achteraf gezien ben ik blij dat ik mee ben gegaan, zeker nu het zo abrupt eindigde.

Wonen op nummer 6
Samen met Eva, mijn studiegenootje – en nu één van mijn beste vriendinnen -, woonde ik op Bananaweg 6. We deelden een appartement en haalden ontzettend veel steun uit elkaar. Het was voor ons allebei namelijk de eerste keer uit huis, op een (ei)land ver van huis. Eva en ik hebben ongeveer vijf weken samen geslapen. We vonden het gezellig om samen te slapen, omdat we ons anders zo alleen voelden. Aan het begin hadden we de afspraak gemaakt dat we alles wat ons dwars zat, bespreekbaar moesten maken. En dat deden we. Uiteindelijk besloten we dat we niet meer samen gingen slapen en ging Eva naar haar eigen kamer. Als je van te voren afspreekt om eerlijk naar elkaar te zijn, wordt de drempel kleiner om iets naar elkaar uit te spreken.

Boodschappen doen kost ontzettend veel geld. Hier hadden Eva en ik ons in vergist. We hadden een gezamenlijke rekening die Eva beheerde. Super handig! Als je met z’n tweeën bent, kan je bijvoorbeeld elke week geld erop storten (en proberen het met dit afgesproken bedrag te redden). Dat ging goed!

Feestjes
Als je houdt van leuke feestjes, dan ben je op Curaçao op je plek. Elke avond (behalve op maandag en donderdag) was er op een bepaalde locatie een feest. De feestjes waar je op je slippers heenging en waarbij je uiteindelijk met blote voeten in het zand stond te dansen, vond ik het leukst. Er zijn natuurlijk veel stagiaires op het eiland die allemaal naar dezelfde feestjes/happy hours gaan en dat maakt het heel gezellig; je ziet altijd bekenden. Vrienden maken gaat er heel makkelijk, zelfs als je er moeite mee hebt. Ik heb er een leuke vriendengroep aan overgehouden en spreek ze nog elke dag.

We werden bang ge maakt, of eigenlijk heel goed gewaarschuwd, door iedereen dat het er gevaarlijk kan zijn. Daar hebben Eva en ik niets van gemerkt. Je moet alleen oppassen als je alleen over straat gaat, maar in Nederland is dat ook niet altijd prettig. Daarnaast moet je op parkeerplaatsen bij de uitgaansgelegenheden een beetje op je hoede zijn.

Als je naar Curaçao gaat: geniet en heb heel veel plezier. Om een indruk te krijgen van alle leuke dingen die je er kan doen, kan je mijn vlogs bekijken op YouTube.