Communiceren met drama, kan dat?

FullSizeRender

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Rianne de Koning, studente
minor Drama en theater

Ik ben Rianne, vierdejaars student dramatherapie en nu bezig met de minor drama en theater in het onderwijs.

Als ik straks ga werken als dramadocent, of als dramatherapeut zal ik vooral gebruik maken van dramawerkvormen. Dit is het middel wat ik gebruik om dingen aan te leren, kwaliteiten en leerpunten te ontdekken maar ook voor plezier. Ook al draait het vooral om het inzetten van drama, het is toch handig als je oefeningen mondeling kan toelichten, of als je ze kan nabespreken. Maar wat nou als dit niet kan? Als je echt alleen maar gebruik mag maken van drama. Kan ik dat? Is dat te doen?
Daar was ik benieuwd naar! Ik heb daarom de afgelopen weken stage gelopen op Heumensoord (vluchtelingenkamp). Hier hebben wij toneelactiviteiten verzorgd met als doel; plezier. Even plezier kunnen hebben, iets leuks doen en samenspelen met andere kinderen. De kinderen spreken hier geen Nederlands en amper Engels. Maar toch gaat het communiceren verrassend makkelijk! Bewegen, dansen, zingen, knutselen, gezichtsuitdrukkingen, het zijn allemaal dingen die in elk land hetzelfde gaan.

Hoe gaan we te werk?
We beginnen elke keer zelf met de activiteit. Doordat de kinderen zien of horen dat we iets aan het doen zijn komen ze kijken en doen er steeds meer met ons mee. Daarbij maken we natuurlijk wel veel gebruik van non-verbale communicatie, oogcontact, lachen, ze uitnodigen met een handgebaar, de activiteit samen met ze doen etc. Steeds goed kijken naar hoe ze reageren en ze proberen te stimuleren, de één doet meteen mee, de ander kijkt eerst even wat we aan het doen zijn en doet dan voorzichtig mee. Of ze blijven alleen kijken, dat is ook prima! Wat mij opvalt is dat de kinderen ook veel contact met ons zoeken. Ze willen heel graag iets samendoen en je hand vasthouden. Ze maken veel oogcontact, als ik ze dan laat zien dat ze het goed doen door mijn duim op te steken of naar ze te glimlachen wordt dit beloond met een stralende lach.

Wat ook heel goed werkt, gek doen! Zo waren we bijvoorbeeld aan het dansen, als de muziek stopte moesten we als een standbeeld stil blijven staan. Ze gieren het uit als wij net in een hele moeilijke positie staan en bijna omvallen. Leuk is ook dat ze dit daarna meteen zelf nadoen. De kinderen hebben plezier en daar heb je eigenlijk heel weinig voor nodig. Geen materialen, geen speciaal lokaal, zelfs praten heb je niet nodig, alleen jezelf en een dosis enthousiasme!