Dylan Laurentzen derdejaarsstudent lerarenopleiding wiskunde

Bon dia medestudenten! Mijn naam is Dylan Laurentzen, 24 jaar en ik ben voor mijn minor ongeveer drie en een halve maand in Aruba geweest om stage te lopen op de Juliana School, een mavo school. Ik ben al een tijdje bezig met mijn studie op de HAN, docent wiskunde. In deze blog wil ik jullie laten weten hoe ik deze tijd heb ervaren. Hopelijk kan ik één van jullie overtuigen om ook ooit naar Aruba te gaan om te ervaren hoe het is om hier les te geven!

Klein maar fijn. Dat was het zeker! Het kleine Aruba is in mijn ogen een groots land waar ik, in een korte tijd, van ben gaan houden. De bewoners van het mooie Aruba zijn dan ook erg trots op hun eiland. Van shirts tot grote koeienletters langs de weg, de liefde voor hun eiland wordt uitgeschreeuwd met de woorden ‘I Love Aruba!’

Mijn verblijfadres was in Savaneta, een plaats waar voornamelijk vissers wonen. Ik verbleef bij mijn begeleider en zijn ouders in huis. Het was een heel warm gezin en ik voelde mij dan ook gelijk thuis. Ze behandelden mij als hun eigen zoon. Samen met mijn begeleider heb ik een van mijn nieuwe kwaliteiten ontdekt, namelijk vissen.

Wat ik heel bijzonder vond aan mijn verblijf bij deze familie, is dat ik mee heb kunnen maken hoe belangrijk familie voor de Arubanen is. Voor elke kleine gelegenheid, al was het een nichtje dat moest afzwemmen, was iedereen van de familie aanwezig.

Zoals ik al eerder vermeldde, liep ik stage op de Juliana School, een mavo school, waar aan alle leerjaren lesgegeven wordt. Ik heb zelf les gegeven aan alle leerjaren van de mavo, maar voornamelijk aan een tweede klas. Op mijn eerste dag werd ik meteen met open armen ontvangen op mijn stageschool. Het oorspronkelijke hoofdgebouw van de Juliana School is momenteel in verbouwing. De school is nu gevestigd bij een sportcentrum, waar les wordt gegeven in noodbarakken, maar dat hield het geweldige docententeam totaal niet tegen. De directrice van de school is een heel lieve en warme vrouw. Binnen een week voelde ik mij al volledig opgenomen binnen het team.

Qua lesgeven was het in het begin wennen voor de leerlingen en ook voor mij. De leerlingen moesten wennen, omdat ze nu volledig in het Nederlands les kregen in plaats van in het Papiamento.  Ik moest wennen aan het feit dat ik rekening moest houden met de taalbarrière en heb daarom een zelfstudie Papiamento gedaan. Echt een aanrader als je naar Aruba gaat, om jezelf beter verstaanbaar te maken en je leerlingen kan begrijpen indien ze er in het Nederlands niet uitkomen.

Het openbaar vervoer op dit eiland is niet overal even betrouwbaar, want de bussen kwamen niet altijd opdagen. Gelukkig had mijn begeleider een goed werkende auto, met wie ik de eerste maand elke dag mee naar school kon rijden. Dus een handige tip voor als je op Aruba bent voor een langere tijd, huur een auto want als de Arubanen ergens geen kaas van hebben gegeten, is het wel fietsen. Daarom heb ik zelf dan uiteindelijk ook een auto gehuurd en heb dit kunnen regelen voor een vriendenprijsje! Zo kon ik elke dag zelf met de auto naar school en rondrijden over het mooie Aruba.

Als jij geïnteresseerd bent om je minor in het buitenland te gaan doen en klaar bent voor een uitdaging in het docentschap, dan zou ik zeggen: ‘Bon bini op Aruba’, welkom op Aruba.