Belfast: Military Academy for Primary Pupils

Gijs blog foto voor zijn blog

Gijs Korenblik, derdejaars student leraar geschiedenis

Line up, put your blazer on. Stop crying! Welkom op het primaire onderwijs van Belfast. Wegens een tekort aan stageplaatsen op secundair onderwijs in Belfast, ben ik op een school voor primair onderwijs terechtgekomen.

De school
Ik heb lesgegeven op “St Patricks’s primary school” in West-Belfast. Deze school is heel erg katholiek georiënteerd en op Ierse tradities gericht.  Ik heb lesgegeven aan P5: dit zijn kinderen van 8-9 jaar. Het was een hele leuke ervaring om te doen, want ik was altijd al benieuwd hoe het is om in het primair onderwijs les te geven.

Qua collega’s was het ook top. Ik heb dankzij hen meer kanten van Ierland gezien. O.a. de Belfast Bab geproefd, Ierse muziek en instrumenten gehoord, Gaelic Football gezien en de Ierse riverdance mogen aanschouwen. Het milieu waar de kinderen opgroeien is helaas niet zo positief, want de kinderen komen allemaal uit een arm milieu. Veel kinderen hebben ouders die tussen de 22-30 jaar zweven. Ook heeft 80% van de kinderen recht op een warme maaltijd van de school, want de ouders verdienen niet genoeg. Om de kinderen toch een gevoel van saamhorigheid te geven, heeft de school, per klas, de kinderen opgedeeld in teams. Elk team kan punten verdienen en leuke prijzen en tripjes winnen. Dit motiveerde de kinderen heel erg, ook gaf het ze meer een doel in de klas.

Korte vergelijking
Het onderwijs is heel erg verschillend in vergelijking met Nederland. Er heerst meer een cultuur van afstand tussen de leerling en docent, de kinderen worden als het ware gedrild door de docenten. Ook is het schreeuwen naar de kinderen de normaalste zaak van de wereld. Ik kreeg soms het gevoel dat deze kinderen bijna immuun werden voor schreeuwende volwassenen, omdat ze soms bijna geen kick gaven en de docent maar aan zaten te staren.

Ten derde is het dragen van een uniform, met bijpassende schoenen, een van de belangrijkste dingen die kinderen op orde moeten hebben. Er was namelijk eens een leerling, die geen bijpassende schoenen aan had. Deze leerling kreeg van de docent een hele grote preek en was bijna naar huis gestuurd.

Ten vierde is er in elke klas een onderwijsassistent aanwezig. Elke docent wordt ondersteund in de administratieve zaken en mate van orde houden. Naar mijn mening zouden we dit in Nederland kunnen doen, want extra hulp bij dit soort zaken is altijd handig.