Op sommige plekken kom je alleen als je je comfort zone verlaat.

Alex, derdejaars student lerarenopleiding aardrijkskunde

Toen ik begon aan de opleiding en te horen kreeg welke mogelijkheden er waren bij de minor, werd ik meteen erg enthousiast. Studeren in het buitenland, dat leek mij wel wat!

Vanaf het eerste moment had ik mijn zinnen gezet op Finland, een eigenzinnig land met de laagste bevolkingsgraad van de EU, de grootste hoeveelheid metalbands per 1000 inwoners en een taal waar geen touw aan vast te knopen is. Een mooie bijkomstigheid is natuurlijk dat het onderwijs er goed staat aangeschreven. Vol goede moed heb ik mij ingeschreven bij de universiteit van Jyväskylä, in het midden van het land. De bedoeling is dat ik enkele vakken zou gaan volgen met betrekking tot (speciaal) onderwijs, en het onderwijs in Finland specifiek.

Gedurende het semester kreeg ik gemengde gevoelens. Ik had ondertussen nieuwe vrienden gemaakt, het studeren ging prima, ik had tijd genoeg om te sporten en om uit te gaan. Toch had ik het gevoel alsof er iets ontbrak, ik voelde mij een toerist en kreeg het gevoel dat ik vluchtig werd rondgeleid langs alle highlights, maar niet de mogelijkheid kreeg om de optimale beleving te ervaren.

Ik besloot meer in mijn eentje op avontuur te gaan, en minder met mijn mede-erasmusstudenten op te trekken. De kant-en-klare tripjes voor internationale studenten liet ik liggen en ik boekte mijn busreizen zelf, ging in mijn eentje naar een bar en zocht contact met de lokale bevolking. Dit laatste was niet heel erg gemakkelijk, aangezien Finnen minder open zijn dan Nederlanders. Gelukkig gaat een biertje er bij iedereen wel in en heb ik verschillende vrienden gemaakt, die ik gedurende de laatste maanden heb opgezocht.

Het alleen reizen en ontdekken op mijn eigen tempo gaf me veel rust, en daarnaast vond ik het ook heel interessant en leuk om meer te weten te komen over de lokale geschiedenis en gebruiken. Daarnaast kon ik mooi mijn (vrij basale) kennis van het Fins toepassen en ontwikkelen, wat ook een hele leuke uitdaging is.

Al met al ben ik heel blij dat ik het op deze manier heb gedaan. Het was heel leuk om vrienden te maken door heel Europa, en om vakken te volgen over het Finse onderwijs, maar ik heb het idee dat ik niet speciaal daarvoor een half jaar naar het buitenland had gehoeven.

Waar ik het meeste van heb geleerd is het initiatief nemen om zelf erop uit te gaan, alleen door de stad te zwerven en nieuwe mensen te ontmoeten, door uit de comfort zone te stappen en nieuwe dingen mee te maken. Zo haal je uit je buitenlandse avontuur wat erin zit en doe je geen dingen die je net zo goed thuis had kunnen doen. Stap uit die erasmus-bubbel en ga eens naar een andere kroeg, leer de taal en neem eens de bus naar een nietszeggende stad in de buurt. Zo beland je wél in situaties die je je nog lang op een positieve manier zult blijven herinneren, en realiseer je waarom je hiernaartoe bent gekomen.