Leerlingen van de zomercursus aan het Goethe-Instituut, links achter student/docent David Hoffmann

Student David Hoffmann van de lerarenopleiding Duits ging vorig jaar voor zijn minor “Onderwijs in Internationaal Perspectief” voor vier maanden naar Bangalore, India.

Voor de derdejaarsstudenten aan de HAN staat de tijd nu in het teken van de minor. Enkelen zijn al afgereisd, anderen gaan nu. Als ze afreizen weten ze nog niet wat de komende maanden voor een invloed op hun gaat hebben. Het is een uitdaging, een avontuur; een ontzettend leuke tijd. HAN-studenten zijn in de hele wereld te vinden, ze beleven veel, maken kennis met een andere cultuur en ontwikkelen zich zowel persoonlijk als ook professioneel.

Studenten van de lerarenopleiding Duits gaan voor hun minor naar een Duitstalig land, vaak Duitsland of Oostenrijk. De Duitse studenten van de lerarenopleiding Duits blijven daarentegen in Nederland en volgen hier hun minor. Ik bleef echter niet in Nederland, maar reisde 9.900 kilometer om in Bangalore, India, mijn minor te volgen. Het was een unieke kans en een toeval. In het begin van mijn derde jaar werd ik door Kees-Jan van Oorsouw gevraagd of ik niet naar India voor mijn minor wilde. Zj zochten studenten en er was ook een stageplek bij het Goethe-Instituut beschikbaar. Ik greep de kans om echt iets anders te ontdekken en gooide het roer volledig om; het in een andere setting bezig zijn met mijn opleiding en mijzelf.

De voorbereiding van de minor kostte veel tijd en veel energie. Eindeloze e-mails, telefoontjes en instanties verder, had ik dan eindelijk het visum in mijn handen en had alles geregeld wat nodig was om in India te kunnen starten. En dan was ik er. Aangekomen in een ongelooflijk divers en mooi land, een land dat geen rust kent. Aangekomen vanuit Nijmegen in een stad met 10 miljoen inwoners. Gelukkig was ik er niet alleen, er waren al vijf andere HAN-studenten in Bangalore die in het sloppenwijk L.R. Nagar stage liepen. Ik was nu de zesde en de enige van de lerarenopleiding Duits. In de sloppenwijk dat door de Christ University Bangalore geadopteerd is, met ondersteuning door de HAN, werden er verschillende projecten uitgevoerd en begeleid. Een ervan was de Transit School, een kleinschalige school voor ruim 30-50 leerlingen die door verschillende omstandigheden niet naar een regulaire school kunnen. Ik werkte drie tot vier dagen in de week op de school. Een woning met twee kleine kamers dienden als leslokalen. Ik probeerde op deze dagen de lessen en de school te verbeteren en ik ondersteunde waar het mogelijk was. Daarnaast liep ik twee dagen in de week stage op het Goethe-Instituut ‘Max Mueller Bhavan Bangalore’. Een wereld van verschil. Hier op het Goethe-Instituut heb je alles wat een docent zich wensen kan: van smartboard, digitale leeromgeving tot culturele en sociale evenementen. In de sloppenwijk is dit echter niet het geval. Op het Goethe-Instituut heb ik Duits bijles gegeven, een cursus voor gespreksvaardigheid en een cursus met Indiase schoolkinderen gegeven. De vraag om Duits te leren is erg groot, ook in India. Zo zijn er alleen in Bangalore al meer dan 170 Duitse bedrijven vertegenwoordigd en om hier beter werk te krijgen is de Duitse taal dan een groot pluspunt. Daarnaast willen veel studenten van het Goethe-Instituut in Duitsland studeren.

Nadat de stages voorbij waren, bleef ik nog een maand langer en reisde ruim 10.000 kilometer per trein en bus door het hele land. Ik heb toen nog eens gezien hoe spannend en interessant het leven en India is. Ik was in de bergen in de woonplaats van de Dalai Lama en in de drukke straten van Delhi, in heilige en onheilige plekken. Ik heb mensen uit de hele wereld en uit heel India ontmoet.

De tijd in India was een ongelofelijk leuke tijd en echte verrijking. De eerste weken in Bangalore moest ik aan deze andere “wereld” wennen, aan de velen verschillenden geuren, het cultuurverschil, het lawaai en het chaotische leven. Maar ik heb dit land echt in mijn hart gesloten. De diversiteit en de razende ontwikkeling van het land was en is fascinerend. Ik heb vele uitdagingen moeten aangaan, de cultuurverschillen, de achterstanden in de sloppenwijk, het wennen aan het leven in India, maar ik ben teruggekomen met veel nieuwe ervaringen en een compleet ander zicht op mij en mijn medemens. Ik wil dan ook zeker nog eens naar India teruggaan!