ALPO in beeld: Peter Fransen
Jamilla, 4e-jaars student ALPO.
Tijd voor een nieuwe ALPO in beeld! Deze keer interview ik Peter Fransen, docent op de HAN.
Peter geeft les aan zowel de ALPO als de Pabo, en organiseert daarnaast nog veel activiteiten voor studenten. Ik was benieuwd of Peter een verschil ervaart tussen ALPO en Pabo-studenten en hoe het is om docent te zijn van zo’n leuke groep ALPO’ers.
Waarom is de ALPO nou zo leuk?
Werken binnen de ALPO daagt mij als leerkracht uit, zowel in de vaklessen als in de studiebegeleiding. Op mijn manier probeer ik bewust aan te sluiten op hun behoeften en niveau. De meerwaarde van de ALPO ligt in de verbinding tussen theorie en praktijk. Het tempo ligt hoog. Het aantal contacturen is beperkt en dus is het zaak het beste daarbinnen aan bod te laten komen.
Het ALPO-team van studenten en docenten is overzichtelijk en we werken daarbinnen op een positieve en gezellige manier samen. Doordat ik lesgeef in ALPO 1, 2 en 3 en Slb’er ben in ALPO 1 en 2 leren we elkaar ook goed kennen. De driedaagse op Schiermonnikoog in ALPO 1 draagt daar zeker aan bij! Het ALPO-traject daagt de studenten stevig uit. De manieren van leren en het goed plannen vragen aandacht, ook in de begeleiding. Studenten kunnen kritisch en ook perfectionistisch zijn, maar zijn vooral gemotiveerd en enthousiast en dat maakt het fijn werken.
Wat zijn je hobby’s?
Ik heb er nogal wat. Ik heb lang gevoetbald en met veel plezier. Ik was 18 jaar, talentvol, tenminste dat zeiden ze …, en mocht al vroeg door naar de senioren. Daar kreeg ik direct te maken met veel blessures, ze hebben me toen letterlijk ‘kapot’ geschopt. Op een lager niveau heb ik later toch nog lang van het spelletje kunnen genieten. En van de derde helft!
Ik hou van duursporten, heb van jongs af aan geschaatst (“ik droom nog altijd van deelname aan de Elfstedentocht …”) en ben later ook gaan fietsen. In de zomer op de racefiets en in de winter op de mountainbike. Elke zondagochtend trek ik er met mijn wielervrienden op uit. We rijden elkaar soms het snot voor de ogen, maar er is ook gewoon tijd voor een praatje met koffie of thee en een stukje gebak. Ik hou ik dus van het maken van een flinke tocht, zowel op de schaatsen als op de fiets! Daarnaast vind ik af en toe hardlopen ook leuk.
Verder speel ik al ruim 30 jaar toneel bij TOVERIJ. Wel als amateur hoor 😉. In het voorjaar beginnen we met de oefenavonden en het leren van de rol en in het najaar hebben we onze uitvoeringen. De mooiste rol die ik heb gehad was die van Scrooge, in ‘A Christmas Carol’. Dat was echt een uitdaging en een geweldige ervaring. Deze voorstelling hebben we enkele jaren geleden zes keer in de kerstperiode gespeeld.
Heb je kinderen en/of huisdieren?
Ik ben getrouwd met een kleuterjuf en samen hebben we drie kinderen. Twee jongens en een meisje. Ze zijn inmiddels in de twintig en het huis uit, hebben hun studie afgerond en zijn aan het werk. Geen van hen in het onderwijs, waarschijnlijk omdat ze pap en mam thuis ook nog hard hebben zien werken …😉. We hebben geen huisdieren meer, … of wacht, toch wel! We hebben een vis. Zijn kom staat centraal in de keuken. Elke morgen kijkt ‘ie je aan met een blik van herkenning, volgens mij …
Wat heb je zelf gestudeerd? Hoe ben je bij de HAN terechtgekomen? Hoe lang geef je al les op de HAN?
Ik studeerde geschiedenis en aardrijkskunde aan de Gelderse Leergangen (‘Nieuwe Lerarenopleiding’), de voorloper van het ILS. Toen ik klaar was waren er nauwelijks banen in mijn vakken in het voortgezet onderwijs. Ik hoefde niet in militaire dienst en besloot verder te studeren. Mijn moeder zag echter een kleine advertentie in de krant voor een leerkracht geschiedenis voor 6 uur. Ik wilde er eigenlijk niet op solliciteren want 6 uur is erg weinig, maar besloot toch te schrijven en werd aangenomen voor bijna een volle baan. Op deze MAVO Maasdorpen in Meerlo heb ik bijna 15 jaar met heel veel plezier lesgegeven. Een geweldige school en super collega’s. Ik heb daar echt mijn liefde voor het vak van leerkracht ontwikkeld. Het was een kleine school met aandacht voor alle leerlingen. Je kende elkaar daar echt goed! De directeur hanteerde maar één regel: ‘Je gedraagt je’, en daar viel alles binnen, voor leerlingen en leerkrachten. Kortom heel persoonlijk!
Na een fusie kwam ik op het Raayland College in Venray. Een grote school, maar ook daar heb ik met heel veel plezier gewerkt. Ik heb toen een master geschiedenis gedaan, waardoor ik vooral in de bovenbouw ging lesgeven. In 2006 werd ik gevraagd om op de Pabo te komen werken. Mijn ervaring met VWO studenten kwam van pas toen de ALPO-opleiding begon. In het programma zit natuurlijk naast studie-coaching ook gewoon aardrijkskunde en geschiedenis, sociale wereldoriëntatie en burgerschap. Zoals ik al eerder zei vind ik dat ALPO-studenten veel motivatie en enthousiasme tonen voor hun studie en is het fijn werken met hen. Ze hebben veel kwaliteiten en daardoor met deze studie ook heel veel mogelijkheden!
Wat doe je naast de ALPO nog meer?
Ik geef lessen (wereld)burgerschap aan PABO 3 studenten. Daarnaast doe ik allerlei werkzaamheden binnen Internationalisering. Ik zal er een paar dingen uit noemen. Zo geef ik les en begeleid ik Erasmus+ studenten uit heel Europa in de modules Global Citizenship en Placement (stage) in de minor Education in Interrnational Perspective. In januari begeleid ik het project ‘Teaching in the Netherlands’ mee. De deelnemers komen uit Australië, India en Zuid Afrika. Op basisschool De Lanteerne en het Kandinsky College geven zij lessen wereldburgerschap vanuit de leervragen van de kinderen. Ik vind het erg leuk om hierover les te geven en studenten te begeleiden in de praktijk. Binnen het Europees project EPTE geef ik een aantal gastlessen, dit jaar in Slowakije. Met eerstejaars Pabo en ALPO die deelnemen aan de Masterclass Euroscola ga ik op studiereis naar het Europees Parlement in Straatsburg. Al deze dingen zorgen voor genoeg variatie en werkplezier.
Jij bent sinds kort redacteur van de ALPO. Waarom is het belangrijk dat de ALPO meer aan bod komt in social media? Waarom ben je dit gaan doen?
Er gebeuren zoveel mooie dingen in de ALPO en die willen we graag met elkaar en geïnteresseerden delen! Het is leuk om verhalen te delen en daarmee meer bekendheid aan de ALPO te geven. Veel jonge studiekiezers zitten tegenwoordig op social media en het lijkt ons een mooie manier om hen via deze weg te bereiken en aan te spreken. Ook geeft de blog ‘Leraar worden’ mogelijkheden tot het delen van informatie over de gang van zaken binnen de ALPO.
‘De verhalenvertellers van de ALPO’ wil ik graag promoten. We willen bereiken dat studenten hun verhalen met elkaar en anderen gaan delen. Maak je iets mee op je stage of leer je iets moois en waardevols van een opdracht of les? Deel het dan en stuur je verhaal naar Jamilla: jamilla@upcmail.nl.
Wat wil jij (toekomstige) studenten graag meegeven/leren?
Dat ze de kansen en mogelijkheden in hun studie bewust moeten gebruiken om zich te ontwikkelen als leerkracht. Je moet in dit beroep veel kennen en kunnen. Durf iets van jezelf te vragen, daag jezelf uit om te leren. Zelfvertrouwen en genieten zijn belangrijk om in balans te blijven. Neem zelf de touwtjes in handen. De beloning krijgen ze later van de kinderen in hun klas.
Als lezers nou meer over jou willen weten, waar op de HAN kunnen ze jou dan vinden?
Op de HAN Pabo ben ik buiten de lessen meestal in 1.46 aan het werk. Je mag me daar gerust aanspreken of staande houden op de gang. Als ik geen tijd heb, zeg ik het wel 😉
Ook via de mail kun je mij bereiken: peter.fransen@han.nl
Wie moet ik de volgende keer interviewen?
Een tweedejaars lijkt me leuk. Doe Judith van Wijngaarden maar!
#meervoordeklas