Alleen de Jager kan ons redden
Tom Schoemaker is docent aan Pabo Arnhem
Sinds ik heb geleerd “meten is weten”, blijf ik mij verbazen over het sprookje van Roodkapje. De gemiddelde wolf is nog geen meter hoog. Roodkapje zal minimaal één meter veertig zijn geweest en oma schat ik op één meter zestig. Toch beweert het sprookje met droge ogen dat je ze beide in de maag van een wolf kunt stoppen terwijl ze ook nog in leven zijn.
Ik stel met zo voor hoe Roodpakje zich door die slokdarm van de wolf perst en dan in de maag van de wolf ploft. “Ha, Roodkapje, jij ook hier?” roept oma verrast. “Ja oma, schuif even wat op, zodat ik er ook bij kan.” Reageert Roodkapje blij, nu zij het doel van haar reis heeft bereikt. “Als jij zorgt voor de thee, dan heb ik koekjes meegenomen.”
Aan dit sprookje moest ik denken toen de leerkrachten in het middelbaar onderwijs afgelopen week staakten. Zij zijn ondertussen allemaal volwassen. Zij weten ondertussen allemaal dat sprookjes niet waar zijn en dat het onmogelijk is om oma én Roodkapje in de maag van een wolf te proppen. Dat past niet. Maar tot hun grote verbijstering is de overheid kennelijk het stadium van de sprookjes nog niet voorbij.
“Ja hoor, je kunt best meer lesuren geven en minder betalen. Je kunt best vakantie afnemen én de taakbelasting verzwaren en er zo voor zorgen dat de werkdruk afneemt en de kwaliteit van het onderwijs vooruit gaat. Ja hoor, het is geen probleem om kinderen die alleen kunnen leren met 12 kinderen in een klas plus één of twee extra onderwijsassistenten, vanwege aantoonbare problemen met leren, gewoon weer over te plaatsen in een klas met 30 leerlingen zonder extra begeleiding. Kom erbij, schuif een beetje op, als jij voor de thee zorgt, dan heb ik koekjes meegenomen. Wel koekjes uit eigen trommel, hoop ik.”
Wat moet je dan als leerkracht, met een hbo of universitaire opleiding, die weet van meten? Dat past niet. Het enige wat je doen kunt, is heel hard schreeuwen dat je er uit wilt. Dat je bent belazerd. Of hopen natuurlijk op de Jager. Wie weet dat hij je nog kan redden. Maar ja, wie gelooft er nou in sprookjes?
Goed geschreven! Mooie vergelijking ook.
Meteen getweet! Goed geschreven :-)!
Hij staat op FB!
Staat op Facebook! Goed geschreven :)!
Mooi geschreven en super vergelijking.. zo is het maar net
Gedeeld!
Inderdaad een goede vergelijking, duidelijk verwoord en goed gevonden!
Van sprookjes kunnen we veel leren. Dat blijkt nu wel!
Hij staat op facebook! ’t blijft een goed stuk 😉
Mooie vergelijking, verrassende combinaties.
Sterk geschreven! Mooi!
Goed geschreven zeg! Erg mooi..
Geweldig!! Je hebt helemaal gelijk!!
Maar wij zijn als roodkapje en oma net zo naïef om de wolf te vertrouwen…Maar wie oh wie is onze jager?
Mooi geschreven! Ik heb het meteen op facebook en twitter gezet!:)
Heel mooi geschreven!
+1 voor Tom Schoemaker! 🙂
In een woord: GEWELDIG. Super bedacht en een mooie vergelijking!
Ik heb mijn hele schoolgaande periode in een klas gezeten met meer dan 30 leerlingen. Hoorde de leraren nooit klagen. Ik had ook op de middelbare school maar 6 weken vakantie. Hoe komt het dat er tegenwoordig ineens veel meer leerlingen zijn met rugzakjes en extra aandacht? Vroeger was niet alles beter maar het was ook niet echt veel anders. Hebben we ons de laatste jaren veel te veel verwend met allemaal extra toelage en mogelijkheden? Zijn we gewoon een beetje te verwend geraakt en zal er nu gewoon weer een stap terug moeten worden gedaan? En is het nu echt niet zo dat er in het onderwijs niet efficiënt genoeg gewerkt wordt? Ik denk dan het onderwijs niet al te veel moet zeuren. Net als alle andere hardwerkende Nederlanders nog een keer extra de schouders eronder. Het onderwijs is niet een zwaardere baan dan andere.
Beste Remko, misschien tijd om de geschiedenis van het basisonderwijs eens even goed onder de loep te nemen. In het verleden zaten alle ‘moeilijke’ kinderen op speciale scholen. LOM, ZMOK om maar wat voorbeelden te noemen. Die scholen zijn opgedoekt en de kinderen met hun problemen mochten in het reguliere onderwijs hun weg zoeken onder de bezielende leiding van leerkrachten die van overheidswege iedere week andere instructies over de aan te bieden stof ontvangen. En wellicht is het je ook ontgaan dat er tegenwoordig een ietwat andere houding van leerlingen en hun ouders ten opzichte van de leerkrachten is?
O ja, en om je voor te zijn… ik ben al een hele tijd geen leerkracht meer. Wel ouder van 2 pubers.
Tja, we zitten met deze Minister van Onderwijs danig in ons maag. Om maar even in de analogie van Tom te blijven. En als ze nou nog koekjes meebracht …
Helemaal mee eens! Goede blog… nu maar hopen dat onze Onderwijsminister dit ook leest…
Echt goed geschreven!! Heel sterk dat je dit met een sprookje vergelijkt.
Heel goed!
‘Het onderwijs is niet een zwaardere baan dan andere’.
Los van het feit dat ik geen flauwe opmerking zal maken over het feit dat het onderwijs in taal blijkbaar wel beter had gekund: ik heb meerdere banen gehad en ik dit is de zwaarste én ook de leukste baan die ik heb gehad.
Zoals iemand ooit tegen me zei: jullie (leraren) houden het zelf in stand: wanneer gaan jullie gewoon eens massaal doen waar je voor het onderwijs in bent gegaan: onderwijzen. Dus niet papierwerk invullen, lijstjes bijhouden, analyses invullen, eindeloze vergaderingen houden, etc etc
Vergaderen is wel leuk hoor, maar dan vooral met de leerlingen, of met de studenten, in de klas. En dan vooral over hun eigen onderwijs. Dat verhoogt de betrokkenheid en daarmee ook hun leerprestaties. Werkt veel beter dan al die nieuwe verplichte toetsen die de minister bedenkt.
Erg goed geschreven! Gelijk op facebook gezet.
Gefeliciteerd Tom, het is je gelukt! Je staat in de top vijf!
Da’s ook wat: je hebt mij verstoten uit de top 5 van de best gelezen blogs!! En ik heb je vanmiddag nog wel zo vrolijk gefeliciteerd met je blog!
Haha, nee, hoor: gefeliciteerd met je plaats in de top 5!
Mooie combinatie van fantasie en naargeestige werkelijkheid. Uiteindelijk liep het sprookje nog goed af, maar van de barre werkelijkheid van het onderwijs word ik echt niet vrolijk.