Ibrahim Lucas, derdejaars student lerarenopleiding wiskunde en is op studiereis in Turkije.

Tot nu toe moesten we elke morgen om half tien verzamelen. Dit is ons dan ook best goed gelukt totdat we te horen kregen dat we vanmorgen een kwartier vroeger moesten vertrekken dan dat we de afgelopen dagen hadden gedaan. De reden voor dit vroege vertrek was omdat we de internationale dag van kinderen wilden bijwonen in de Halkapinar sportzaal .Om daar te komen moesten we de metro vlakbij de klokkentoren pakken en liepen daar gezamenlijk naartoe.

We waren zo enthousiast om te zien hoe dat hier wordt gevierd dat we Turkse en Nederlandse vlaggen hadden meegenomen om daarmee te zwaaien. Maar toen we daar waren aangekomen hoorden we tot onze verrassing dat het festival niet 10:30u zou beginnen, maar om 17:00u. De planning werd meteen aangepast, sowieso waren we niet van plan om daar tot 17:00u te wachten dus we gingen terug in de metro en naar een overdekte bazaar in de buurt.

Zoals de turken dat dagelijks doen, gingen wij ook eerst een kopje thee drinken en daarna in de bazaar rondlopen en lekker shoppen. Uiteraard ook even lunchen tussendoor. Om 15:30u hebben we dezelfde metro voor de tweede keer genomen en deze keer was het wel de moeite waard gelukkig. Veel mensen stonden bij de ingang te wachten om het festival ook te zien.

Deze mensen hadden blijkbaar allemaal een uitnodiging gekregen en wij niet. Maar een van onze Turkse studenten, Adnan, had aan de bewaking uitgelegd dat we speciaal voor deze viering vanuit Nederland zijn gekomen en de vriendelijke mensen van Turkije hebben ons zonder probleem naar binnen gelaten.

Een aantal belangrijke mensen hebben “korte” gesprekken gehouden en wij vonden het zó interessant dat we bijna in slaap zijn gevallen. Eindelijk had dan toch iedereen zijn verhaal verteld en de show kon beginnen.

Twee uur lang hebben kinderen van verschillende landen hun dans en muziek laten zien en horen. Het was heel interessant om te zien dat ondanks de diversiteit in kleding, dans en muziek de kinderen in harmonie met elkaar omgingen.

Er was ook een algemene voorstelling waarbij er een vogel ter wereld kwam en het was in kleine stukjes verdeeld. Elke stuk eindigde met een element die door de ei werd geabsorbeerd.

Ter afsluiting van deze vermoeiende maar toch hele leuke dag hebben we met zijn allen op de vijfde verdieping van het teachers house gegeten. Niemand had de puf om nog ergens anders naar toe te gaan. Gezellig maken wij het toch overal.

Na het eten hebben sommigen van ons nog even lekker een kopje thee/koffie gedronken in de hal en sommigen zijn wat blogjes gaan schrijven. Sommigen van ons liggen al heerlijk te snurken op hun kamer. Dit omdat we morgen nog vroeger dan vanmorgen op moeten!