Ilse is vierdejaars student lerarenopleiding geschiedenis en Mailika is derde-/vierdejaars student Pabo Arnhem

(Dinsdag 15 november 2011)

Vandaag wederom een drukke dag. We zijn om 9 uur in de bus gestapt en vertrokken naar  het ‘Centre Pedagogique’, een soort studiecentrum waar docenten en studenten van lerarenopleidingen in Marrakech en omgeving terecht kunnen voor hulp bij hun opleiding. Er is een kleine bibliotheek aanwezig en er is een studieruimte waar docenten en studenten informatie kunnen vinden en waar studenten kunnen werken aan hun opdrachten of kunnen overleggen met medestudenten.

In de conferentieruimte ontmoetten we de jonge docenten. We hebben aan hen een demonstratie gegeven over het onderwijs in Nederland. Anke en Anouk hadden er voor gekozen een poster te maken om niet alleen te vertellen aan de jonge Marokkaanse docenten hoe het onderwijs er in Nederland uit ziet, maar ook om hun verhaal te kunnen ondersteunen met visueel materiaal.

Wij, Malika en Ilse, werkten hier met een inspringspel waarbij de jonge docenten een kaartje kregen waar een rol in een sketch op stond. De jonge docenten moesten hierna zelf inspringen wanneer ze dachten dat hun rol van toepassing was. De reactie was erg mooi om te zien. Ook hebben we een warming up dramales en een inleidende les gepresenteerd. Dit was het spiegelen en beelden maken. De jonge docenten waren meteen geïnteresseerd in het Nederlandse onderwijs. Het gesprek kende een grote diversiteit aan onderwerpen zoals ict-gebruik, de rol van de docent, de manier van instrueren en het gebruik van theaterwerkvormen. Iedereen was erg enthousiast tijdens de presentaties en gesprekken over het onderwijs in beide landen. Vervolgens is op het dakterras, onder het genot van een glaasje Marokkaanse thee en lekkere hapjes het gesprek dan ook voortgezet.

Na de lunch zijn we met de bus naar Oureka gegaan. Een tochtje van ongeveer drie kwartier. Onderweg heb je uitzicht op een prachtig berglandschap en rij je langs het racecircuit van Marrakech. Ook was het een momentje om even bij te tanken en een ‘powernap’ te houden. Eenmaal aangekomen in Oureka volgde eerst een rondleiding door de school. De school is voorzien van een internaat met slaapzaal en een grote keuken. Veel van de kinderen verblijven de schoolweek in het internaat omdat de afstand van huis tot school te groot is om dagelijks af te leggen. De schoolweek duurt van maandag tot en met zaterdag. Er is zelfs een deel van de kinderen dat ook op zondag in het internaat verblijft wegens het werk van ouders in de grote stad op zondag.

Na de rondleiding was het aan ons. Onze miniworkshops moesten voor het eerst worden gegeven. We hebben de workshops gegeven aan een groep van ca. 15 leerlingen. Anke en Anouk beten wederom het spits af. Zij hebben de kinderen lesgegeven door middel van TPR (Total Physical  Response). TPR is een manier om taal snel en gemakkelijk aan te leren. Ze hebben de Marokkaanse leerlingen in mum van tijd het liedje; ‘hoofd, schouders, knie en teen’ geleerd. De leerlingen deden erg enthousiast mee en waren ontzettend beleefd. We vroegen ons later op de terugweg af of onze leerlingen ook zo zouden reageren. Wat denken jullie? Hoe reageren Nederlandse leerlingen op de komst van buitenlandse studenten?

Als tweede waren wij, Malika en Ilse, aan de beurt. We hadden een aantal dramawerkvormen voorbereid. We lieten de leerlingen aan de slag gaan met de werkvormen ‘de beeldhouwer’ en ‘spiegelen’. Hierbij werken leerlingen in duo’s. Een van de twee leerlingen is de beeldhouwer de ander het beeldhouwwerk. De leerlingen mochten tijdens het spel niet met elkaar praten en het beeldhouwwerk mag zelfs niets doen. Het doel is dat leerlingen goed naar elkaar kijken, wennen aan elkaar, elkaar aanraken en nadenken welke pose en welke gezichtsuitdrukking past bij de uit te beelden persoon. Leerlingen hebben beelden gemaakt van ballerina’s, voetballers en een boze docent.

Het geven van instructie in het Frans is even wennen. We hebben het goed voorbereid en toch moet je even over een drempel heen stappen om je niet meer druk te maken over het zoeken naar de juiste woorden maar je te concentreren op de klas en op de prachtige ervaring die je aan het opdoen bent.

Ter afsluiting van de les hebben we nog een keer met z’n allen het liedje hoofd schouders knie en teen met elkaar gezongen. Het lesgeven was geweldig. Ondanks het feit dat het Frans niet vlekkeloos verloopt, is het ontzettend leuk om te doen. De interactie met de leerlingen was fantastisch. We kregen er zelf ontzettend veel energie van. We kunnen echt niet wachten tot morgen als we een school gaan bezoeken in Imlil, een klein drop in de Atlas.

A demain……

Malika en Ilse

Alle blogs studiereis Marrakech november 2011