Bart is tweedejaars student Pabo Arnhem

Het is weer zo ver. Er komt weer een toetsweek aan. En traditiegetrouw kies ik dan eerst om ‘onbelangrijke’ dingen te doen, alvorens ik ga leren. En inderdaad, op de vooravond van een weekje zwoegen en (laten we eerlijk wezen) gokken, moet ik nog beginnen met leren. Of het goed komt? Dat zien we vanzelf wel. En ach, de eeuwige relativist spreekt in mij als ik denk dat ik deze toetsen in juni weer mag maken en vervolgens volgend jaar weer 2 kansen krijg. Zorgen maak ik me dus des te nimmer.

Minormarkt
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Het ging over de veranderingen die we nog aan gaan treffen en waar we, voor zover je geen genie of uitvinder bent, geen invloed op hebt. Toch is het niet helemaal waar. Je hebt wel degelijk je eigen toekomst in de hand. Vorige week woensdag bijvoorbeeld hadden wij een heuze minormarkt. Een bijeenkomst van vele 2^e jaars die eerst een poging ondernemen om een informatie blaadje te krijgen over een minor om vervolgens ergens op zoek te gaan naar een lokaal waar ze de minor verder uitleggen. Voor de scholieren en onwetenden onder ons; een minor is een deel van je studie (half jaar) waarbij je je studie verdiept of verbreedt in diverse mogelijke richtingen. Het is een probleem als je niet zou weten wat je zou moeten kiezen, maar ook een probleem, waar ik uiteraard mee kamp, is dat ik te veel wil.

Een keuze maken
Voor de PABO kun je kiezen uit bijvoorbeeld bewegingsonderwijs, waarbij je een deel volgt van een ‘cursus’ om gym te mogen geven in groep 3 t/m 8. Ook kun je voor de minor ‘special needs’ kiezen waarbij de studenten zich verdiepen in beperkingen en problemen van kinderen (handig nu het passende onderwijs steeds meer een rol gaat spelen). Of wat dacht je van ‘groepsleerkracht VBMO’ waarbij je stage gaat lopen op een middelbare school en je daar uiteindelijk ook je LIO-stage kan gaan lopen. Maar ook voor een paar maanden naar het buitenland is, zoals je op deze website van mede-studenten kan lezen, een optie (en zo zijn er nog meer opties, kijk hiervoor op de site van Pabo Arnhem).

Voor een simpele ziel als ik, is zo’n keuze niet erg gemakkelijk. Vorig jaar dacht ik al zeker te weten om naar het speciaal onderwijs te gaan, terwijl VMBO mij ook wel weer heel erg een uitdaging lijkt. Maar waarom zou ik niet de bevoegdheid voor gym willen halen; ik heb immers mijn propedeuse al behaald van de opleiding Sport- en Bewegingseducatie. Gelukkig heb ik nog tot september om hier mijn gedachtes over uit te spreiden.

Stage op een speciaal basisonderwijsschool
Voor de rest gaat het leven maar gewoon z’n gangetje. Sinds half februari loop ik stage op een speciaal basisonderwijsschool. Dat is een school waar kinderen met leer- en gedragsproblemen op geplaatst kunnen worden. Het is echter geen speciaal onderwijs, aangezien de school valt onder de wet van primair onderwijs. Oftewel, de leraren moeten ervoor zorgen dat de kern- en tussendoelen van het onderwijs gehaald worden.  Als stagiair zijn deze kinderen 1 grote uitdaging. Enerzijds het ‘directe’ en ongeremde karakter van de kinderen; anderzijds de niveauverschillen. Er zitten kinderen bij mij in de groep die gewoon rekenen op groep 8 niveau, maar ook kinderen die even oud zijn, maar rekenen op het niveau van groep 3. Met name het gedrag van de kinderen heeft invloed op het onderwijs. Van conflict naar incident en hopsakee, maar gelukkig heb ik een hele enthousiaste mentor waar je echt veel van kan leren!

Bezuinigingen
Het basisonderwijs, dat wel eens ‘hervormd’ kan gaan worden door de bezuinigingen. Het fijne weet ik er niet van, maar ik weet wel dat de kinderen die normaal gesproken naar het speciaal onderwijs gaan, nu zoveel mogelijk in het reguliere basisonderwijs moeten blijven. Is dit een probleem? Ja en nee. Ja, omdat je als leraar nog meer van alle markten thuis moet zijn. Van ADHD en autisme tot doofheid enzovoort. Door de aandacht die je hier extra aan moet besteden, kun je minder aandacht besteden aan de rest van de klas. Het kan zijn dat de kinderen hierdoor minder zullen leren. Echter valt het aantal wel mee dat in een klas geplaatst zal worden. Volgens een leraar van hogeschool Utrecht betekenen deze plannen dat er per school ongeveer 10 ‘speciale’ kinderen geplaatst worden.

Maar bezuinigen betekent ook dat er banen zullen verdwijnen. Een groot aantal scholen in de regio zijn al bezig met gedwongen ontslagen, mits alles doorgaat, wat uiteraard spanningen met zich meebrengt. Oftewel, onzekere tijden voor de leerkracht en de aankomende leerkrachten. Maar gelukkig hoef ik me hier nog geen zorgen over te maken, want zorgen zijn voor morgen!

En helaas klopt dit, morgen begint dus de toetsweek… zucht…

Lees meer informatie over Pabo Arnhem