Sem Schuurmans, 4e-jaarsstudente Leraar Duits.

Hallo! Mijn naam is Sem Schuurmans, vierdejaars studente van de Lerarenopleiding Duits aan de HAN te Nijmegen. Afgelopen zomersemester heb ik aan de Universität van Paderborn gestudeerd. Dit was voor mij een bijzondere en indrukwekkende ervaring.

Heel veel mensen gaan met veel plezier en enthousiasme naar het buitenland voor het maken van een nieuwe (tijdelijke) start, maar bij mij ontbrak dit gevoel. Ik ben gek op mijn Nederlandse leven, mijn Nederlandse vrienden en familie. Maar de minor naar Duitsland was een verplicht onderdeel van de studie, dus daar ging ik dan, naar Paderborn. In principe is het natuurlijk maar 3 uurtjes van huis, maar als het moet, wil ik het ook goed doen, dus ik wilde niet ieder weekend of iedere maand naar huis en dat heb ik dus ook niet gedaan.

De eerste weken..

De eerste weken staan in het teken van alles regelen en organiseren, dit zijn de meest hectische weken, omdat je nog niets weet en niemand kent en toch alles geregeld moet worden. Van wifi tot een pas om mijn kleren te kunnen wassen en van inschrijven voor vakken tot de eerste activiteiten met de Erasmusgroep. Natuurlijk praat je continu Duits, want niemand spreekt Nederlands, ook dit was even een grote omschakeling. Ik vond het lastig om niet altijd precies te kunnen zeggen, wat ik nu eigenlijk bedoelde.

Na de eerste weken..

Nadat alles geregeld is en alles een beetje loopt, je jezelf er maar aan overgegeven hebt, dan begint het echte “Duitse” leven. Je leert mensen kennen en ik ben heel blij met een Fins meisje, dat ik daar heb leren kennen en die echt mijn beste vriendin was. Overal gingen we samen heen, we namen de auto richting Heidelberg, vlogen naar Londen of gingen heel vaak uiteten en cocktails drinken bij ons favoriete terras op het Marktplein in de stad. Ook de Erasmusgroep organiseerde veel activiteiten, waar we deelnamen aan culturele activiteiten naar Duitse steden of monumenten tot simpelweg het hele weekend feesten. Daarnaast ging het Duitse schoolleven ook door, ik vond dit erg pittig en lastig bij te houden. Iedereen wil je wel helpen, maar alles loopt moeilijker en afstandelijker, terwijl ze ondertussen wel als een sneltrein door de stof heengaan.

Leermomenten..

Ik zie de buitenland ervaring nu als een groot leermoment, ik zou het niet nog een keer willen doen, maar ik kan wel zeggen dat ik een ervaring rijker ben. Ik weet nu namelijk hoe het is om volledige verantwoordelijkheid te dragen en mijn doorzettingsvermogen is ook op de proef gesteld. Uiteindelijk ben ik blij dat het voorbij is, maar ben ik ook blij met mijn persoonlijke ontwikkeling. Met name de waardering voor alles wat ik hier thuis en in Nederland heb.