Mieke Thijssen, derdejaars studente Leraar Aardrijkskunde.

De afgelopen 4,5 maand heb ik even al mijn angsten opzij gezet en de stap genomen om voor 4,5 maand naar het buitenland te gaan. Waarom? Ik heb altijd al in mijn hoofd gehad om voor een paar maanden naar het buitenland te gaan maar het is er nooit van gekomen. In mijn derde jaar kreeg ik de keus om voor mijn minor naar het buitenland te gaan en die kans heb ik gepakt. Zo gezegd, zo gedaan. 4 februari zat ik dan ook met nog tranen in mijn ogen van het vertrek en voor wat komen gaat in het vliegtuig op weg naar Yogjakarta, Indonesië.

Hier heb ik verschillende dingen ondernomen. Ten eerste, heb ik 2 vakken aan de Sanata Dharma universiteit gevolgd. Deze vakken waren in het Engels dus het was goed te volgen en aardrijkskunde gericht wat bij mijn opleiding aansluit.
Ten tweede, heb ik stage gelopen op YIS (Yogjakarta Independent School). Dit is een internationale school waar de lessen dus ook vanuit internationaal perspectief gegeven worden. Ondanks dat dit voor mij best lastig was omdat ik alle stof vanuit het Nederlandse perspectief geleerd heb, vond ik dit een mooie uitdaging en daar heb ik uiteindelijk veel van geleerd.
Ten derde, heb ik vrijwilligersprojecten bezocht waaronder Bule Mengajar. In Indonesië zou je verwachten dat het Engels op een redelijk niveau zit aangezien leerlingen op zowel de basisschool als de middelbare school Engels krijgen. Toch is dit absoluut niet het geval. Als ik alleen al iets wilde bestellen in een supermarkt of in een restaurant moest ik dat vaak in Bahasa doen. Bule Mengajar is een project die cursussen Engels verzorgt aan lokale mensen. De stof die ze dan krijgen is vaak informatie over andere culturen zodat zij daar ook wat over leren. Als vrijwilliger kwam ik als gastspreker daar om wat over de Nederlandse cultuur te vertellen en om hen vragen te stellen zodat zij hun Engels ook oefenden.
Tot slot heb ik naast de serieuze dingen ook genoten van mijn tijd in Yogjakarta. Ik had in totaal 3 à 4 dagen weekend en in die dagen heb ik zoveel mogelijk proberen te zien van Yogja en de rest van Indonesië. Zo heb ik onder andere de paradijs stranden in Bali en Karimunjawa bezocht en omdat ik als geograaf natuurlijk ook wat cultuur wil snuiven, heb ik de unieke Toraja cultuur van dichtbij mogen meemaken door bij een gastgezin te verblijven.
Maar om de mooiste dingen te zien hoef je helemaal niet ver van huis. Zo is er binnen een uur rijden van mijn huis enorm veel te doen. Genoeg om elke week 1 of 2 dingen te doen en dat 4 maanden vol te houden.

En toen was het alweer 14 juni en stond ik weer op Schiphol. Ondanks dat de tijd soms heel langzaam leek te gaan op het moment dat ik heimwee had, is de tijd zo snel voorbij gegaan. Wat het belangrijkste is wat ik geleerd heb? Het klinkt raar om te zeggen maar ik weet nu nog beter wie ik zelf ben en dat leer je pas als je echt op jezelf gewezen bent voor 4 maanden.