‘Hallo, excuseer voor de uitgesteld’

Anrien is derdejaars student lerarenopleiding Frans

Aan het eind van het eerste jaar Frans staat er een reisje naar Mons (België) op het programma. Van te voren heb je mailcontact met een student talen aan de Universiteit van Mons. Jij schrijft Franse mails over je school, over Nederlandse feesten als Sinterklaas en allerlei andere onderwerpen en zij schrijven jou terug in het Nederlands.

Het is natuurlijk grappig om die mails te lezen, waarin je zinnetjes vindt als: Hallo excuseer voor de uitgesteld… of: We moet vaak rugleuning (=dossier) maken, maar het is vooral ook confronterend, omdat jij waarschijnlijk op hetzelfde niveau Frans schrijft als zij in het Nederlands. En dus zie je ineens dat je nog best veel fouten maakt. Gelukkig is dat niet erg en verbeter je elkaar, zodat je allebei steeds beter schrijft.

Een ouderwets schoolreisje
En dan is er dus die reis naar Mons. Het voelt als een ouderwets schoolreisje en misschien is het dat ook wel. Je vertrekt vroeg met de bus uit Nijmegen en na vijf minuten zijn de eerste zakken chips en snoep al opengetrokken. Mons is gelukkig niet zo ver rijden en al veel te snel vonden we de universiteit. Dat was spannend. Ik weet niet of je wel eens op uitwisseling bent geweest? En dat je dan de bus uit moet stappen, wetende dat er allemaal onbekende mensen naar je kijken? Zo voelde het een beetje. Nu was de spanning bij ons voor niets, want het bleek dat we vanaf de bus eerst naar de school toe moesten lopen, waar de studenten ons op stonden te wachten.


Het dak op

Gelukkig breekt het ijs dan snel en heb je het vooral erg gezellig. We brachten de middag door in de stad en hadden de grootste lol. ’s Avonds gingen we samen uit en dronken we Belgische cocktails. Omdat de Belgische studenten de volgende ochtend wel gewoon naar school moesten, vertrokken ze al vrij vroeg en dus besloten wij ook maar naar onze jeugdherberg terug te keren. Niet om te gaan slapen, maar om het dak op te klimmen.

Vanuit onze kamers kon je namelijk het dak op en het was niet koud buiten. Die avond, daar op het dak, vond ik een van de leukste avonden die ik met mijn klas samen heb beleefd. We hebben enorme lol gehad, maar ook serieuze gesprekken en dat schept een band. Zeker toen het op een gegeven moment begon te onweren en we met zijn allen in twee stapelbedden zijn geklommen en daar verder hebben gekletst.

Volgens mij was het drie uur voordat we naar onze eigen kamers teruggingen, dus een beetje slaapgebrek hadden we de volgende dag wel, toen we naar Lille en Waterloo gingen, maar dat maakte niet uit. We hadden het leuk gehad, hadden weer wat Frans geleerd en onze band was versterkt. Heerlijk, zulke reisjes. Wanneer gaan we weer?

Anrien

Meer informatie lerarenopleiding Frans

Reacties

  1. 25 oktober 2010 door Marieke van Woesik

    Wat leeeeeeuk :D!

  2. 25 oktober 2010 door Françoise

    Erg leuk om te lezen!

  3. 25 oktober 2010 door Anrien

    Dank u! 🙂

  4. 25 oktober 2010 door Kristel

    Leuk Anrien!

  5. 25 oktober 2010 door Nardie

    Hihi, erg leuk stukje Anrien 🙂
    Vooral die taalfouten zijn leuk ^^ Flauw natuurlijk, want wij hebben ze net zo goed gemaakt.
    Heb je die van rugleuning echt gehad?!