Demi Eijkmans, derdejaars student lerarenopleiding biologie.

Dag allemaal,

Ik zit bijna op de helft van mijn tijd hier in Zuid-Afrika en ik heb nog ongeveer twee maanden te gaan. Ik woon momenteel samen met twee studenten in een huis in Genadendal. Een klein dorpje dat ongeveer anderhalf uur rijden van Kaapstad afligt. Hier in Genadendal loop ik stage op Emil Weder Secondary school en L.R. Schmidt Mor Primary School.

Als je door het dorp loopt zie je allemaal verschillende dingen. Om te beginnen rijden de mensen aan de linkerkant. In het begin was dit nog even wennen, maar gelukkig maken we die fout niet meer. Tevens zie je hier de koeien, paarden en honden elke dag weer voor je huis lopen. Elke keer als we door de straat lopen begroeten alle mensen je en worden er soms wat praatjes gemaakt. We kennen al veel kinderen van onze klassen. Je ziet ze dan ook weleens buiten de schooltijden om. Ook hier worden we dan herkend en wordt er vaak geroepen: “DEMIIII”.

Deze kinderen raken steeds meer aan je gehecht en ik ook aan hun. Je brengt namelijk veel tijd met ze door en leert ze dus ook steeds beter kennen. Ik merk dat de leerlingen hier ons anders zien dan in Nederland. De leerlingen hier hebben veel respect voor ons. Ze willen eigenlijk de hele tijd in contact met je zijn en dat ook vaak fysiek. Leerlingen hebben behoefte aan een knuffel. In Nederland heb ik dit niet zo ervaren, omdat de leerlingen vooral bezig zijn met hun telefoons. Echter lijken ze ook wel weer erg op elkaar, want het blijven pubers. Het blijft een leuke uitdaging om deze kinderen bij de les te betrekken en vooral ook omdat de klassen hier uit bijna 60 leerlingen kunnen bestaan. In deze klassen zitten dan ook alle leerlingen met verschillende niveaus door elkaar. Je mag hier als leerling namelijk niet vaak blijven zitten of zomaar van school af worden gestuurd. Hierdoor krijg je situaties waarin leerlingen die grade 9 (klas 3) nog niet hebben gehaald wel al in hun laatste jaar zitten.

De leraren hebben het hier heel druk. In korte periodes moeten ze veel stof verwerken en er is geen ruimte voor differentiatie of extra aandacht. De leraren geven hier voornamelijk ook alleen frontaal les. Dit betekent dat ze voor de klas gaan staan en hun verhaal vertellen. Tijdens het lesgeven merkte we daarom ook dat het voor de leerlingen ongewoon was om hun vinger op te steken. Momenteel zijn we hier druk bezig om samen met de leraren werkvormen te creëren, waardoor de leerlingen meer naar buiten gaan. Hopelijk kunnen we de lesstof meer laten aansluiten op hun belevingswereld en daarmee ook de leerlingen meer motiveren. Het biologie niveau is hier namelijk erg hoog en daarom voor veel leerlingen moeilijk. In grade 12 (5 havo) zie je bijvoorbeeld veel termen tegenkomen die ik pas heb gekregen tijdens mijn (HBO) studie.

Je leeft hier in Afrika echt per dag. We zien wel wat de dag ons morgen brengt. Je leert hier twee belangrijke spreekwoorden die je niet meer vergeet, namelijk: “Alles sal reg kom” en “Neem dit dag vir dag”. Dit neem ik zeker mee naar Nederland. Je wordt hier echt meegenomen als “buitenstaander” in de Afrikaanse cultuur. Ik heb al zoveel mooie ervaringen opgedaan in Zuid-Afrika. Ik ben heel benieuwd naar wat de aankomende twee maanden mij nog gaan brengen.