Jolien Erren, derdejaars student lerarenopleiding economie, 2015/2016

Het was tijd om een minor te kiezen, een internationale stage, dat leek me wel wat. Samen met Anouk ben ik naar een bijeenkomst geweest over internationale stages, even kijken of er wat tussen zat. Er zat zeker wat tussen, er zat veel tussen zelfs, maar dan moet je keuzes maken. Tijdens een internationale stage in het onderwijs, maak je het voor jezelf wel makkelijker als je kiest voor een Nederlandstalig land. Aruba, Bonaire, Curaçao, Suriname.. Het klonk allemaal heel mooi, maar als je er bent, wil je natuurlijk ook veel van een land zien. Aruba, Bonaire en Curaçao leken me wel behoorlijk verwesterd. Maar Suriname, dat trok me wel, zo’n land met enorme verschillen, een groot multicultureel land, prachtige natuur. Het moment dat ik heb besloten om voor deze minor te gaan is al bijna een jaar geleden. En wat gaat een jaar dan snel, want nu ben ik al over de helft van mijn stage heen. 

Rond oktober werd het tijd om te beginnen met het regelen van het visum. Omdat wij langer dan 90 dagen gingen, moesten we een MKV hebben, een machtiging tot kort verblijf. En wat een geregel was dat zeg, allemaal verschillende papieren aanvragen, de ene keer op de ene instantie wachten en de andere keer op de andere. Wanneer je dan in Suriname komt, ben je nog niet klaar, maar dat terzijde. Achteraf hadden we beter kunnen kiezen voor 90 dagen of minder, dan hoefde je alleen een toeristenkaart te kopen en een keer naar de vreemdelingendienst, ‘and that’s it’.

Ik heb veel moeten voorbereiden voor het vertrek, alleen niets met betrekking tot de stage, dit was niet mogelijk. Elke manier van contact mislukte of werd deels afgewezen met de woorden ‘we bespreken het wel als je hier bent.’ Iets in mij kan daar dan echt niet tegen, want ik wil alles voorbereiden voordat ik ga, maar ik heb me erbij neer moeten leggen, dit was stap één met betrekking tot de kennismaking met de Surinaamse cultuur. Dus toen kwam ik hier, onvoorbereid en ook wel een beetje gespannen omdat ik niks wist. Dag 2 moesten we meteen naar het instituut, maakten we kennis met de begeleiders en werd er al meteen een hoop van ons gevraagd. We waren die avond ervoor om 11 uur ongeveer bij ons appartement aangekomen, gingen om 2 uur slapen en waren nog totaal niet geaard in het land, dus het was wel even veel wat ze vroegen. Gelukkig was er ook een Nederlandse lerares, Yvonne, die het even voor ons opnam en tegen onze begeleider zei dat het wel allemaal even wat rustiger kon omdat we er pas net waren.

Dus hadden we later een ontmoeting met onze begeleider en de stagescholen, hier werden onze kleding en schoenen meteen afgekeurd, terwijl deze eerder op het instituut wel werden goedgekeurd. Na de ontmoeting hebben we afgesproken welke dagen we stage zouden lopen en wanneer onze stage zou beginnen. De eerste twee weken moest ik observeren, dit was echt een ‘must’ omdat de cultuur op deze school heel anders is dan in Nederland en daar zou je even aan moeten wennen. Daar merkte ik onder andere dat ze hier geen tassen op de grond zetten. Voldoe aan de juiste kledingvoorschriften: nette dichte schoenen (geen sneakers), langere shirts tot over de schouder en lange broeken die niet te strak zitten.

De stage is echter wel anders dan in Nederland. De benadering van de docent tot de leerling is op zijn minst bijzonder te noemen. De leerlingen worden voortdurend negatief benaderd en krijgen bijna nooit complimenten. De leerlingen hebben van de ene kant wel veel respect voor de docenten, ze dragen hun tas en halen een stoel voor de docent. Van de andere kant luisteren ze soms totaal niet, lachen ze een docent uit en heeft de docent soms niks te zeggen. De leerlingen hebben een laag werktempo en vinden het vak rekenen erg lastig, ze moeten alles uit hun hoofd uitrekenen en vinden dit enorm moeilijk. De leerlingen begroeten je echter wel de hele dag door en zijn blij om je te zien.

Al met al is dit iets waar je veel van leert als stagiaire, je ziet hoe het er in een ander land aan toe gaat en kan hier dingen van gebruiken of juist achterwege laten bij je eigen lessen. Verder leer je natuurlijk niet alleen van de stage hier, maar ook ben je hier alleen in een onbekende omgeving en moet je naast stage en school opdrachten maken en een huis onderhouden. Het is ook goed voor je zelfstandigheid. Daarnaast is het gewoon een periode van genieten, genieten en nogmaals genieten.

Jolien Erren