Daniek Tittse en Laura ten Have, studenten Pabo

Wij gaan wat anders vertellen, niet over cultuur, mooie natuur of het vele mooie andere wat er te vertellen is, maar over de gezellige groep. Het begon allemaal bij de bijeenkomsten op de vrijdagmiddag. We maakten ons daar een beetje zorgen over, er waren namelijk studenten die elkaar niet kenden, sterker nog, die elkaar nog nooit hadden gezien. Tijdens de reis kwam dit allemaal goed. De studenten waren allemaal even vriendelijk. We hebben serieuze dingen gedaan, gelachen en elkaar gesteund.

In Izmir aangekomen kwamen we al snel in aanraking met Turkse studenten. In het begin was het een beetje aftasten, maar na elkaar te hebben leren kennen was het super gezellig. De Turkse studenten waren heel erg open en gastvrij. Dit zorgde ervoor dat we ons snel op ons gemak voelden. Gedurende de hele week hebben we activiteiten ondernomen met de studenten. We hebben onder andere op verschillende terrasjes gezeten, samen gegeten en verschillende plekken in en rondom Izmir gezien. Zo zijn we verschillende keren naar een moskee geweest.

Wij, de Nederlandse studenten, konden niet zonder elkaar. Zelfs toen we een avondje rust van elkaar hadden, kwam bijna iedereen bij elkaar in het park in Izmir om gezellig muziek te maken, samen met de buddy’s. Tijdens de reis speelde muziek een belangrijke rol. We moesten veel wachten, heel veel! Maar waar wij Nederlandse studenten waren, klonk altijd een muziekje, altijd gezellig dus.

Ook de grapjes en de humor in de groep hebben de sfeer gezet. We hebben veel gelachen, dankzij de groep. We zullen bijvoorbeeld nooit meer omkijken als er iemand op onze schouder tikt, ook zijn we voortaan alert op onze schoenveters.

In Muğla kwamen we opnieuw in aanraking met Turkse studenten. Ook met deze studenten hebben we veel plezier gehad. In het begin was het wel weer even aftasten, aangezien we weer opnieuw een band moesten opbouwen en in onze achterhoofd nog zaten met onze buddy’s uit Izmir. Na een avond met een groepje Nederlandse en Turkse studenten wat gedronken te hebben, ontstond er opnieuw een band. Naast de conferentie hebben wij nog contact gehad met de studenten en zijn we een avondje wezen stappen in Bodrum. De gehele groep kon het goed met elkaar vinden, waardoor het een gezellige avond was.

De groep Nederlandse studenten, die eerst voelde als een groep met studenten van verschillende locaties en opleidingen, voelt nu als één groep. Dat was wel te merken bij het laatste diner. We waren met de hele groep en hebben een mooi lied voorgedragen voor de leerkrachten, om ze zo te bedanken.

De reis op zich was een hele mooie reis om nooit te vergeten, maar zonder deze groep, zou de reis een stuk minder mooi zijn, wij hebben hele leuke en warme mensen leren kennen tijdens deze reis, dit maakt de reis nog onvergetelijker. Nu zijn we onderweg naar huis, maar we zien nu al op tegen het afscheid.