Hoe vergaat het studenten die studeren met een bijzondere omstandigheid, zoals een beperking of chronische ziekte, met het vinden van een passende stage- of werkplek? Waar lopen zij tegenaan? Wat is er aan begeleiding voor deze studenten? In deze etalagebijeenkomst verdiepten we deze vragen en zoomden daarbij in op de rol van de stage- en werkbemiddelaar van project Werklab die sinds 2019 actief is voor de HAN en 1-op-1 begeleiding voor deze studenten biedt. De bijeenkomst werd verzorgd door Piroska Masthoff samen met Amanda Maibaum (oud student).

Hieronder volgt een impressie van de bijeenkomst geschreven door Cristel Busser. Terugkijken van de bijeenkomst is mogelijk via deze link (alleen voor HAN medewerkers en studenten).

Mind the gap: etalagebijeenkomst over het project ‘Werklab’
Door: Cristel Busser

Het project ‘Werklab’ is in 2019 gestart onder de werktitel ‘Een goede overstap van onderwijs naar arbeidsmarkt’ en betreft een samenwerking tussen drie verschillende onderwijsinstellingen uit Nijmegen, de Radboud Universiteit, de HAN en het ROC Nijmegen, en twee maatschappelijke partners, WerkBedrijf Rijk van Nijmegen en UWV Werkbedrijf en wordt gefinancierd door de ‘Regionale Tafel Arbeidsmarkt (RTA)’. De reden voor het starten van dit project is omdat voornoemde onderwijsinstellingen twee belangrijke knelpunten zagen bij hun groep kwetsbare studenten:

1. Vinden van passende stageplekken en de begeleiding tijdens de stage
2. Vinden van passend werk na afronding van de opleiding.

Meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat 30% van de studentenpopulatie een chronische ziekte en/of een beperking heeft. Niet al deze studenten ervaren problematiek bij het vinden van een stage en/of passend werk, maar een deel hiervan ervaart dit wel. Voor deze studenten is ‘Werklab’ in het leven geroepen.

Wettelijk gezien is geen van de samenwerkingspartners verantwoordelijk voor de ondersteuning van deze groep studenten bij de overgang van onderwijs naar de beroepspraktijk zo lang zij nog studeren, het project ‘Werklab’ beoogt deze ‘kloof’ te dichten.

Na de presentatie van Piroska Masthoff (Jobfinder en/of stage- en werkbemiddelaar) was er gelegenheid om vragen te stellen of opmerkingen te maken. Een van de opmerkingen betrof de term ‘studenten met een beperking’, men vond dat een vervelende term, het kiezen voor een andere term ‘studenten met een bijzondere omstandigheid’ werd geopperd. Daar werd even over gediscussieerd omdat de afbakening van de doelgroep wel van belang is, de dienstverlening is bijv. niet opgezet voor studenten die mantelzorg verlenen of die jonge moeders zijn of een topsport beoefenen.

Hierna was oud HRM student Amanda aan het woord, tevens ervaringsdeskundige. Zij gaf aan dat het überhaupt moeilijk is om een stage te vinden, een beperking maakt dit extra moeilijk volgens haar. Het is dan ook niet makkelijk een goed tijdstip in het sollicitatieproces te vinden om bij een werkgever aan te geven dat je een beperking hebt, hier ligt nog een taboe op. De ervaring leert dat deze studenten dan ook vaker negatieve ervaringen oplopen tijdens hun stage en deze, soms zelfs meerdere keren, voortijdig wordt afgebroken.

Op de vraag hoe Amanda graag geholpen had willen worden (Werklab was nog niet bekend bij Amanda toen ze een stage zocht) gaf ze aan dat ze bij het begin van haar studie al had aangegeven een beperking te hebben en volgens haar zou het goed zijn als er gedurende de gehele studie ‘een vinger aan de pols’ gehouden wordt. Ze heeft wel ondersteuning gehad van een SLB-er, daar heeft ze ook veel aan gehad, maar ze was niet bekend met de dienst die Werklab biedt. Haar advies aan alle aanwezigen is: vraag niet alleen of het goed gaat, want als student met een beperking zeg je al snel dat dit zo is, maar vraag vooral ook door. Kijk van het begin tot het einde van de studie over de schouder van de student met een beperking mee!

Vervolgens is Piroska dieper ingegaan op de concrete invulling van de aanpak, wat voor studenten zij tot nu toe vooral begeleid heeft en welke vragen hierbij centraal staan. Zij vertelt vanuit haar opgedane ervaring dat zij al voor verschillende studenten heeft kunnen bemiddelen naar een stage- en/of werkplek bij een geschikt bedrijf. Ze geeft aan dat deze bemiddeling studievertraging en een minder goede match voorkomt. Ook geeft ze aan dat er bij een HBO opleiding veelal zelfstandigheid wordt verwacht van studenten, voor de doelgroep van Werklab geeft ze aan dat dit iets genuanceerder ligt. Deze studenten hebben baat bij een coachende ondersteuning ervaart zij. Wel is het volgens haar van belang in gezamenlijkheid met de student te bepalen waar die coaching vraag precies ligt, dit is altijd maatwerk en verschilt van traject tot traject. De begeleiding houdt niet op bij het vinden van een stage- en/of werkplek, voortgangsbewaking en monitoring is een wezenlijk onderdeel van het gehele ondersteuningsproces. Het is daarbij natuurlijk ook van belang dat de student zelf de regie houdt op het gehele proces.

Hierna zijn er breakoutsessies georganiseerd waar in kleinere groepen aan de hand van een aantal vragen de discussie verder kon worden gevoerd. De belangrijkste punten die hieruit naar voren kwamen zijn:

• • Het is van belang de bekendheid van Werklab te vergroten.
  • Er is een spanningsveld: wat is van de Sb-er/opleiding en wat van bijvoorbeeld een psychologische dienst. De vraag is waar het onderwijs stopt en de behandeling begint. Dit vraagt het volgende van Sb-ers:
    • Sb-ers moeten het gesprek aangaan met studenten bij een niet-pluis gevoel of als ze afwijkende gedragingen zien bij de studenten (zoals minder aanwezig zijn, afhaken bij tentamens)
    • In gesprek vaststellen wat er aan de hand is en wat de student nodig heeft voor specifiek de studie- en/of werkcontext en desgewenst doorverwijzen naar andere professionals.
    • Daarom moeten de sb-ers en studenten zicht hebben op de ondersteuning die voor handen is en waar ze die kunnen vinden. (bekendheid ook voor de dienst van de Stage- en werkbemiddelaar)
  • Aansluiten bij de persoonlijke behoefte van een student, de student behoudt de regie, begeleiding naar stage en/of werk is geen therapie.
  • De student moet geen cliënt zijn of worden. Er zijn veel studenten met complexe aandoeningen. Hierbij is ondersteuning op maat nodig.
  • Samenwerking tussen Werklab en praktijkbureaus organiseren
  • Samenwerking met het International Office organiseren
  • De projectfase ontstijgen door het inbedden van deze dienst binnen de HAN organiseren
  • Het betrekken van werkveldpartners
  • Verdere professionalisering van samenwerking met partners en de dienstverlening van het Werklab zelf

  Concluderend: Dit zijn grote maar wel mooie opgaven voor een nog maar klein team!