Digital Badges en Microcredentialing. Wat is het? Hoe werkt het? Wat komt erbij kijken? En biedt het kansen voor de HAN? Het idee van Dimitry van Toorn (FEM IB&C / Arnhem Business School) om dit studiejaar met digital badges te gaan experimenteren werd begin dit studiejaar bekroond tot “HAN-idee van het jaar”. Zowel tijdens de inspiratiedag Blended Learning op 3 april, als in een HAN brede etalagebijeenkomst op 19 april deelde hij wat het experiment tot op heden heeft opgeleverd en ging het het gesprek aan met aanwezigen over wat deze ontwikkeling kan betekenen voor de HAN.  Gaat deze ontwikkeling het vertrouwde systeem van diploma’s van binnenuit aanvreten?

Wat zijn digital badges?
Digital badges zijn digitale emblemen die bepaalde competenties en/of ervaringen vertegenwoordigen. Deze badges kunnen worden uitgegeven door opleidingsinstituten zoals hogescholen of universiteiten, maar ze worden vooral ook door het bedrijfsleven en andere organisaties uitgegeven. Een badge is niet alleen een mooi plaatje, maar het bevat ook allerlei metadata, bijv. voor welke competenties de badge staat, een geldigheidsperiode, informatie over de uitgever, relevante verwijzingen, etc. Degene die een badge ontvangt plaatst die in zijn digitale rugzak. Vanuit deze rugzak kan de ontvanger zelf bepalen waar hij de badge wil tonen, bijvoorbeeld op Linkedin of bij het genereren van een curriculum vitae (pdf). Volgens Dimitry zijn badges het ideale instrument om jezelf te onderscheiden: om te laten zien waar jouw specialisaties zitten t.o.v. anderen. En dat vinden bedrijven juist interessant bij sollicitaties. Natuurlijk is een diploma belangrijk, maar bij sollicitaties kijken bedrijven juist ook naar wat een kandidaat bijzonder maakt. Met badges kun je je onderscheiden en jezelf zichtbaar maken. De T-professional. Badges vertegenwoordigen altijd leerresultaten. Of die binnen het hoger onderwijs zijn behaald of daarbuiten maakt niet uit. Badges zijn er in verschillende soorten maten. Zie ook dit filmpje of bekijk de presentatie van Dimitry.

Pilot Arnhem Business Community
Op dit moment is er één open source platform van waaruit je badges kunt maken en uitgeven – Mozilla Open Badges. Dit is het platform dat Dimitry van Toorn en Avital Meijeren-Karp hebben gebruikt voor hun pilot. De pilot is uitgevoerd voor een aantal masterclasses binnen de Arnhem Business Community. Dimitry vertelde over één van die masterclasses – de masterclass Blockchain+ – waar een digital badge voor is uitgegeven en uitgereikt aan studenten die de masterclass hebben afgerond. Het uitreiken van badges bleek daar enorm aan te slaan. Studenten stonden in de rij om een badge te ontvangen en zich hiermee te onderscheiden op Linkedin. Natuurlijk hielp het onderwerp ook een beetje. Binnen de Arnhem Business School heeft men besloten om het creëren en uitgeven van badges verder uit te rollen. Volgens Dimitry vragen buitenlandse studenten hierom. Badges kunnen ook een mooi middel zijn binnen een “connected learning environment”: opleidingsinstituten en bedrijven kunnen onderling elkaars badges gaan erkennen.

Voordelen en lessons learned
Een badge is een zichtbare erkenning voor jezelf en naar de buitenwereld toe dat je bepaalde competenties bezit of leerresultaten hebt behaald. Dat motiveert. Daarnaast kunnen ze inzicht geven in mogelijke vervolgstappen mogelijk en studenten helpen stimuleren die stappen te zetten. Er zit ook een soort gamificatie element in. Door het behalen van een x aantal badges kun je bijvoorbeeld een “milestone badge” verdienen. Badges kunnen ook voor de uitgever voordelen bieden. Badges zijn vanuit waar ze worden gepubliceerd aanklikbaar en verwijzen dan naar de website van de uitgever en specifieke informatie over de competenties en bijbehorende cursussen. Als veel mensen dergelijke badges zichtbaar maken bijvoorbeeld op linkedin verschijn je als uitgever ook in zoekresultaten van mogelijke andere geïnteresseerden. Bovendien kun je een vervaldatum koppelen aan een badge, waarmee je mensen kunt stimuleren om zich te hercertificeren. Voor marketingdoeleinden is dit interessant, maar ook onderwijskundig zitten er voordelen aan. Tot slot: Straks wordt het normaal dat je via Linkedin solliciteert. Een diploma meesturen heeft dan geen zin meer, dus wil je andere instrumenten hebben, zoals badges.
Het uitgeven van badges vereist wel goede afspraken en beleid. Badges kunnen nl. ook aan inflatie onderhevig zijn. Je wilt niet voor iedere wissewasje een badge uitgeven. Mochten we dit als HAN willen dan vraagt dit wel beleid op basis waarvan de uitgifte van badges wordt aangestuurd. Vraag is ook waar je badges wilt gaan uitgeven. Voor Leven Lang Leren en post HBO-onderwijs lijkt dit in eerste instantie zeer interessant, maar ook in reguliere bachelor en masteropleidingen zou je dit kunnen doen voor bijvoorbeeld modules.

Discussie
In de discussies de volgende over dit onderwerp kwamen de volgende reacties terug uit de zaal:

• Hoe ethisch is het werken met badges? Versterkt het niet de ratrace en competitie die toch al gaande is van de beste willen zijn? Bovendien: wat voor effect gaan badges hebben op studenten? Het is een extrinsieke motivator, een wortel. Heeft dit straks tot gevolg dat studenten niet meer in beweging willen komen als er geen badge tegenover staat? Willen we dit?
• Als de HAN zou gaan experimenteren met badges dan zou het wellicht goed zijn om bij de HANacademy te beginnen. Digital badges zijn veel aantrekkelijker dan de papieren certificaten die nu worden uitgereikt.
• Beleid is belangrijk. Hoeveel badges geef je uit? Wat waardeer je wel met een badge en wat niet?
• Zijn badges eigenlijk niet gewoon hetzelfde als endorsements?
• Welk effect gaat het uitgeven van badges voor bijvoorbeeld modules hebben op het diplomarendement? Stel dat iemand voor een x aantal modules een badge behaald en dat voor bedrijven genoeg is om iemand te promoveren of aan te nemen. Gaat de student zijn opleiding dan nog afmaken of juist onderbreken.
• Ook is er discussie over voor welke opleidingen badges meer geschikt zouden kunnen zijn dan andere. Voor de FEM lijkt het logisch, maar bij sociale studies ziet men de meerwaarde bijvoorbeeld niet. Deze beroepsgroep is minder competitiegevoelig. Hetzelfde geldt voor de lerarenopleidingen.

Persoonlijke reflectie
Persoonlijk denk ik – samen met Dimitry en Avital – dat dat deze ontwikkeling door het hoger onderwijs niet kan worden genegeerd. De badge als insigne is niet de verandering. Mijns inziens versterken digital badges een ontwikkeling die reeds in gang is gezet, namelijk een toenemend besef/opvatting binnen bedrijven en organisaties dat hogeronderwijskwalificaties niet de enige garantie zijn voor een hoog niveau van competentie en dat waardevolle leerresultaten en competenties ook buiten het hoger onderwijs worden bereikt. Digitale badges representeren nieuwe vormen van certificering die volledig gestuurd worden door bedrijven en de arbeidsmarkt.

In HBO THEMA uitgave 1, 2018 staat een interessant artikel van Dirk van Damme (OESO) met als titel “Wat is straks een diploma waard? De erosie van de kwalificatiefunctie in het hoger onderwijs.” Van Damme gaat in zijn artikel o.a. in op de waarde van traditionele diploma’s die in zijn ogen zal gaan afnemen door ontwikkelingen binnen de arbeidsmarkt (werkgevers en studenten). Van Damme benoemt daarin ook het fenomeen digital badges en schrijft hierover:

“… er ontstaan nieuwe vormen van certificering, die zich in de publiekrechtelijke ruimte bevinden, maar volledig gestuurd worden door de werkgevers en de arbeidsmarkt. In bepaalde sectoren zijn dergelijke ontwikkelingen al langer aan de gang, bijvoorbeeld in de IT sector waar certificeringen van Microsoft en andere mondiale bedrijven belangrijker worden dan de beste hogeronderwijskwalificaties. Dit zal zich uitbreiden naar andere segmenten van, voornamelijk, de private arbeidsmarkt. Een goed voorbeeld zijn de digital badges, vormen van micro-credentials die bedrijven toekennen na het opdoen van bepaalde ervaring of het verwerven van specifieke competenties, en die mensen in hun digitaal portfolio kunnen opnemen. In de Verenigde Staten zijn dergelijke nano-degrees, zoals ze ook soms heten, aan een enorme opmars bezig. Digitale platformen zoals LinkedIn spelen gretig in op deze evolutie en geven mensen de mogelijkheid om specifieke portfolio’s te ontwikkelen en op de markt aan te bieden. Deze parallelle ontwikkelingen zullen het vertrouwde systeem van diploma’s van binnenuit aanvreten.”

Deze constatering sluit naadloos aan bij het verhaal van Dimitry van Toorn en Avital Meijeren-Karp. Naar mijn mening terecht dat zij de HAN ideeënbus hebben gewonnen. Ik vraag me wel af in hoeverre deze ontwikkelingen binnen de HAN worden gezien en erkend.