Introductie

Momenteel zijn wij al 3 maanden in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Wij volgen de minor International Sustainable Development Coöperation. Een internationale  minor gericht op het creëren van een sustainable product in ontwikkelingslanden. We werken op een grote basisschool in Hanoi genaamd Le Guy Don. Op deze school werken we fulltime als bewegingsdocenten en werken we aan een onderzoek. Een ontzettend mooie ervaring om het bewegingsonderwijs in Vietnam op deze manier te mogen te ervaren. Het is namelijk totaal verschillend van de werkmethoden in Nederland. Via dit verslag willen wij graag ons verhaal kwijt over de minor en de ervaringen van de afgelopen maanden. Met het delen van ons verhaal willen we meer ALO studenten motiveren om deze minor te gaan volgen. Het kiezen voor deze minor is namelijk een verbredende mogelijkheid binnen je opleiding die je niet alleen als lesgever maar ook als mens vanuit een ander perspectief leert denken.

Vietnam

Vietnam zelf is een prachtig land. We wonen in Hanoi, in een buurt wat verder weg van het centrum. De buurt heet ‘May Dich’, mocht je het een keer op willen zoeken. Het mooie aan deze buurt is dat er vrijwel geen Europeanen wonen waardoor wij hier als zeldzaam worden gezien. Dit resulteert dagelijks in het houden van vele gesprekken met mensen op straat, vele foto’s die worden gemaakt en vooral vele Facebook vriendschapsverzoeken. De mensen zijn zo geïnteresseerd en vriendelijk dat het ook leuk is om even een praatje te maken. De stad Hanoi is groot, veel mensen, gebouwen, scooters en winkels. Wat dat betreft kun je zeggen dat Hanoi niet het mooiste gedeelte van Vietnam is, maar het heeft zeker haar charme. Vietnam wordt pas echt mooi wanneer je de natuur intrekt. Gebieden als Ba Vi, Ha Long Bay, Sapa en Ninh Binh maken het echt schitterend. 

Kennismaking CSDS

Voordat we beginnen over onze ervaringen is het misschien goed om te weten dat wij de eerste PE (physical education) stagiaires ooit in Vietnam zijn. Vanuit Hanoi worden we geholpen door CSDS (Center for Sustainable Development Studies). Een non-profit bemiddelingsorganisatie voor en door vrijwilligers. Deze organisatie regelt de plaatsing en communicatie van en tussen de stageplaats. CSDS is officieel geregistreerd en actief sinds 2009. Voor CSDS was het ook de eerste keer dat er bewegingsdocenten namens de organisatie werkte. De organisatie tijdens het kennismakingsgesprek in Hanoi aan dat ze zich zorgen maakte over de invulling van onze stage en vroegen wat onze verwachtingen waren. Wij gaven aan dat de verwachtingen laag waren. Wij hadden namelijk geen enkel idee hoe een gymles in Vietnam eruit zou kunnen zien.

Bewegingsonderwijs Vietnam vs Nederland

Het bewegingsonderwijs in Vietnam lijkt wat betreft doelen en activiteiten een tegenovergestelde van de inhoud ervan in Nederland. En ondanks we op een private school werken (private -> non governmental school -> ouders betalen -> relatief rijke school) zijn de materialen erg schaars. Dat komt ook vooral door het bewegingsaanbod in Vietnam en niet het budget van de school. De kinderen krijgen twee keer per week 35 minuten gymlessen, maar die bestaan voornamelijk uit voetbal, basketbal en marcheren. De materialen zijn hier op aangepast. Daarnaast zijn de lessen eentonig en volledig gericht op het verbeteren van techniek met behulp van herhaling van een beweging. Denk bijvoorbeeld aan het aanleren van dribbelen met een basketbal bij basisschoolkinderen. Terwijl wij in Nederland beginnen met spelvormen zoals 10-bal, lummelen en overgooien en vangen geven ze de leerlingen in Vietnam vanaf de kleuterklas een basketbal en een dribbel parcour. Naast het gebrek aan variatie binnen het bewegingsaanbod zijn er een aantal aspecten binnen de les die niet volledig gepaard gaan met de Nederlandse stijl. De ‘talentjes’ van de klas mogen vaak spelen terwijl de minder sterke bewegers naast de zijlijn mogen kijken. Buiten de minder sterke bewegers komt het ook vaak voor dat de meiden een hele les langs de zijlijn zitten wanneer de jongens aan het voetballen zijn. Bij het zien van deze lessen voelde wij ons ontzettend verbaasd. Natuurlijk zijn er niet enkel negatieve kanten. Een groot voordeel is de mate van discipline de leerlingen aangeleerd krijgen. Ze luisteren ontzettend goed en zullen nooit een verkeerd woord richting een docent geven. Ook zijn er momenten dat er spelvormen worden gespeeld, maar het grotere gedeelte is overduidelijk gericht op technische verbetering.

Vanuit de bovenstaande achtergrondinformatie hebben we ons onderzoek vormgegeven. Het doel van ons onderzoek is om de docenten een methode of activiteitenpakket aan te bieden waarbinnen deze ‘zwaktes’ (vanuit ons perspectief) niet in voorkomen. Naast dat iedereen mee moet kunnen doen vinden we het ook belangrijk dat iedereen op zijn of haar eigen niveau mee kan doen. De klassen zijn groot dus om zoveel mogelijk leerlingen tegelijk bezig te krijgen hebben we van te voren goed nagedacht over ons sportaanbod. Spellen gericht op samenwerking, uitdaging, succesbeleving en bewegingsintensiteit. Vanuit die gedachten hebben we inmiddels al een ruim aanbod aan spellen uitgevoerd die goed zijn ontvangen. Gezien het gebrek aan materialen en de grote groepen zijn spellen als trefbal (met differentiaties), chaosdoelenspellen, tikspellen en groenespelen ware succesactiviteiten geworden binnen deze school. We merken dat de leerlingen en docenten onze spellen erg leuk vinden en leergierig zijn naar meer Nederlandse spellen. De docenten nemen deze spellen zelf over en de leerlingen vragen enthousiast om deze spellen waardoor we met een gevoel van succesbeleving naar onze stage lopen. Om de docenten de mogelijkheid te geven om deze activiteiten te blijven geven hebben wij Leskaarten gemaakt. Deze leskaarten zijn inmiddels geïntroduceerd en uitgelegd. Alle activiteiten op de kaarten zijn binnen onze lessen al vaker teruggekomen. Als selectie voor de kaarten hebben we enkel de spellen gepakt die vanuit ons als succesactiviteiten kunnen worden gezien. Door het enthousiasme en de leergierigheid van de docenten durven wij met overtuiging te zeggen dat onze activiteiten nog jarenlang gespeeld zullen worden.

Wij hopen vooral dat er enthousiaste (ALO) studenten zijn die volgend jaar deze uitdaging aan durven te gaan. Een ding is zeker. Spijt zal je er niet van krijgen, dat hebben wij namelijk nog geen enkel moment gehad.

Yuri Rijks & Gino Zeljak

Voor een sfeerimpressie van onze stage, bekijk het volgende filmpje: Klik hier