Als iemand een jaar geleden tegen mij zou zeggen: ‘Marlou, volgend jaar schrijf je je eerste reisverslag over je vier maanden durende reis naar en in Vietnam’, zou ik denk ik van mijn stoel zijn afgevallen of door mijn benen zijn gezakt. Soms is een stap buiten de comfortzone en het uitdagen van jezelf helemaal niet zo verkeerd, dus de beslissing om de minor International Sustainable Development Cooperation te gaan volgen in Vietnam, is weloverwogen gemaakt! 

We gaan als vrijwilligers werken voor CSDS (Centre for Sustainable Development Studies), CSDS heeft projecten in Hanoi, één van die projecten is in een centrum voor kinderen met autisme. Margo (mijn enige echte buddy) en ik gaan stage lopen in dit centrum en ‘iets’ ontwikkelen dat aansluit op de behoeften van de organisatie. De onduidelijkheid en onbekendheid waren in het begin nog even lastig, maar hoe heerlijk is het eigenlijk om niet van tevoren alles te weten en om het maar gewoon te laten gebeuren?

Over vier dagen gaat het avontuur dan eindelijk beginnen! Na de voorbereidingen vanuit de HAN en de zelf getroffen voorbereidingen vertrekken Margo en ik dinsdagochtend vanaf Schiphol, via Frankrijk, naar Hanoi. De afgelopen vier weken kenmerkten zich veelal met het verzamelen van spullen (motto: beter te veel dan te weinig), leuke dingen doen met vriendinnen en familie (lees: spelletjes spelen, terrassen, stappen en eten) en tussendoor ook nog even op Google kijken naar de mooie plekken die Vietnam te bieden heeft. Onwerkelijk om te beseffen dat we die mooie plekken op Google waarschijnlijk ook echt te zien gaan krijgen..

De komende dagen wordt het nog even volop genieten van de laatste momenten met vriendinnen en familie, de laatste rondjes hardlopen, boterhammen met hagelslag en kaas, gekookte aardappels (ahum) en rustig verkeer en dan eindelijk met een overdosis energie en bibberende knieën de horizon verbreden!

Vietnam, tot snel!

Liefs,
Marlou