Bonaire, een klein paradijs op aarde

Hallo lieve mede studenten,

Deze blog schrijf ik vanuit het altijd zonnige Bonaire. Ik moet er wel bij zeggen dat er vandaag meer wolken zijn dan anders, maar één dagje met wat minder zon overleven we ook wel!
Op maandag 25 januari 2016 ben ik, helemaal alleen, aan dit avontuur begonnen. Wat heb ik hier naar toe geleefd. Maanden ben ik bezig geweest met alles regelen, poeh. Dat regelen vond ik soms nog best pittig. Onthoud goed, alles komt goed! Waar een wil is, is een weg. Wil jij naar het buitenland, ga er voor. Neem de stress voor lief die er bij komt kijken, want het is het dubbel en dwars waard. Over veel landen is veel informatie te vinden, maar het verbaasde mij hoe weinig er over Bonaire te vinden is. Ik heb vooral heel veel gehad aan het contact met mensen die hier al zaten of ooit zijn geweest. Ik wil daarom heel graag informatie met jullie delen om jullie een handje te helpen!

Eerst even mijzelf voorstellen.. Mijn naam is Marieke van der Eerden. Ik ben 23 lentes jong en studeer Culturele en Maatschappelijke Vorming. Voor mijn derdejaars stage ben ik naar Bonaire vertrokken. Niet 10 maanden, want zo lang kon ik mijn vrienden en familie niet missen, maar 5 maanden. Het eerste half jaar heb ik in Nederland stage gelopen. Het is een bewuste keuze geweest om het tweede semester naar het buitenland te gaan. Dit hebben ze ook op mijn opleiding aangeraden. In het begin is het wennen om fulltime stage te lopen. Het is fijn om daar aan te wennen in Nederland. Ik liep vier dagen in de week stage en één keer in de drie weken had ik een terugkomdag. Tijdens Begeleide Reflectie had ik het met medestudenten over situaties waar ik tegen aan liep. Bij iedere opleiding zal het anders zijn, dat moet ik er wel bij zeggen. In het buitenland heb je geen terugkomdagen meer, wat ik soms wel mis. Het is echt handig om even met iemand anders dingen te bespreken waar ik tegen aanloop. Ik heb hier op Bonaire wel een begeleider voor Begeleide Reflectie. Hij helpt mij als ik ergens tegen aanloop en dan hebben wij het er samen over.

 

Ik loop stage bij Mangazina di Rei. Dit is een cultuurpark en leercentrum. Mijn opdracht is om een educatief programma te ontwerpen bij de nieuwe tentoonstelling. Het educatief programma is voor de basisscholen op het eiland. Het is een opdracht die goed aansluit bij mijn opleiding, mijn interesses en bij mijn beroepstaken. Het is een bedrijf wat nog heel veel wilt ontwikkelen, dus als stagiaire kun je er veel betekenen. Op dit moment is er nog weinig te doen, dus ik ben eigenlijk alleen bezig met mijn eigen opdrachten. Daar moest ik in het begin heel erg aan wennen. Ook het feit dat ze vonden dat ik hard werk, terwijl ik het wel mee vind vallen. Stage lopen in een andere cultuur is echt wennen! Ik heb mij goed voorbereid, stel mij open voor de cultuur en ben ook erg nieuwsgierig, maar ik ben wel een paar keer tegen de muur aan gelopen. Eigenlijk kan ik hier op standje langzaam werken en dan is het goed, dat hoef ik in Nederland niet te proberen. Ook wel lekker eigenlijk. In Nederland is het allemaal haasten, vliegen, vallen, opstaan en vooral meteen weer doorgaan. Hier komt het wanneer het komt en we zien wel! Ik wil hiermee zeggen dat je je daarin echt niet moet vergissen.

Gedurende mijn stage schrijf ik regelmatig een blog, maak ik foto’s en video’s. Deze verzamel ik op mijn site. Omdat twee blogs bij houden voor mij te veel is, wil ik graag mijn site met jullie delen. Deze blog is het begin en op https://mariekelotte.wordpress.com/ kunnen jullie meer informatie vinden!

Enjoy!

Lieve groetjes,
Marieke