Leren in de praktijk: hoe organiseer je een multidisciplinair onderwijs-onderzoeksproject?
Zestig studenten van de HAN van vier verschillende opleidingen die een half jaar werken aan één vraagstuk. Dat is een uitdaging eerste klas! In 2017 vond zo’n multidisciplinair onderzoek plaats bij Burgers’ Zoo in Arnhem. Docenten van informatica en communicatie (ICA), productontwikkeling (IPO), Automotive en Civil Society Lab begeleidden de studenten. HAN-projectmanager Toin Peters werd de spin in het web en de schakel tussen het onderwijs en de opdrachtgever. Het werd een leertraject op vele fronten, want op zo’n schaal onderzoek uitvoeren was nieuw voor iedereen: het vergde geduld en medewerking van de opdrachtgever, creativiteit en flexibiliteit van de docenten en bovenal nieuwe vaardigheden van de studenten.
Handvatten voor toekomstige projecten
Op verzoek van Toin volgde Einte Visser van het CvVO dit multidisciplinaire traject. Wat ging goed, wat kon beter? Toin wilde op voorhand leren van toekomstige fouten. Zijn doel daarbij: de succesfactoren van zo’n multidisciplinair onderzoeksproject blootleggen. Om daarmee te komen tot aanbevelingen voor docenten en projectleiders bij vervolgprojecten. Op deze manier werken we aan de kwaliteit van onderzoek en onderwijs. Of het nu een worst case of best case wordt…
Zo leerde ook Einte in en van de praktijk. Vanaf de kickoff tot de eindpresentatie legde hij het proces vast, sprak met de betrokkenen en evalueerde het met allen na afloop. Het resultaat verbeelde hij in 10 iconen en verwoordde hij in 10 succesfactoren. Omwille van de vertrouwelijkheid beschrijft dit artikel niet de onderzoeksvraag en de resultaten van de opdrachtgever. Dat is eigenlijk ook niet van belang. Het gaat om het resultaat: de inzichten, vertaald naar handvatten voor toekomstige projecten.
Van multi- naar interdisciplinair
Eén van de meest in het oog springende conclusies betreft het verschil tussen multi- en inter-disciplinair samenwerken. Einte legt uit: “Als studenten van verschillende opleidingen hetzelfde vraagstuk parallel benaderen, levert dat verschillende specifieke deeloplossingen op. Maar échte meerwaarde wordt bereikt wanneer de studenten in gemengde teams vanuit verschillende vakgebieden werken aan integrale oplossingen. Met andere woorden: beter veelkleurige teams (de interdisciplinaire aanpak), dan vele kleuren teams (de multidisciplinaire aanpak). Mario de Vries, docent van ICA voegt hieraan toe: “Ik geloof in zulke interdisciplinaire projecten. Het is een vorm van onderwijs, die helemaal past in deze tijd. Het verrijkt de studenten en motiveert mij ook. Het geeft hen en mij energie!”
Toin Peters is content met het resultaat. “Bij de start van dit traject gebruikte ik literatuur met theorie over hoe je zo’n onderzoek met meerdere studies op moet zetten. We hebben nu onze eigen handleiding, niet vanuit theorie, maar vanuit onze eigen praktijk. En het grappige is: dat sluit naadloos op elkaar aan. Eigenlijk hebben we de theorie nu zelf gevalideerd. Hopelijk maken docenten binnen de HAN hiervan gebruik. Zo maken ze niet dezelfde fouten als wij en wordt het nieuwe onderwijs steeds beter.”
Lees de 10 succesfactoren hier. Het volledige onderzoek en de casusbeschrijving is voor intern gebruik op verzoek bij het CvVO opvraagbaar.
Einte en Toin, wat mooi dat jullie dit zo in beeld brengen!Het werken in interdisciplinaire teams van studenten aan opdrachten uit de beroepspraktijk is waar we als HAN steeds meer naar toe aan het werken zijn. Mooi dat jullie de succesfactoren hier zo delen!
Wat mooi en toepasbaar! Fantastisch bericht. Dat mag (nog) verder de wereld in, ik neem na weekend even contact op 🙂