De foto moet even opnieuw. “We willen er wat dichterbij elkaar opstaan, hoor!”, lachen de twee masterstudenten Menno Noordergraaf en Sies Overbeek, en hun werkveldpartner Marian Drost van De Tuinen van Appeltern.

De sfeer tussen hen blijkt goed. Zojuist, in de pauze van het Seminar ‘Samen op weg in de master Circulaire Economie’ (14 januari in Nijmegen) heb ik hen gesproken over het project dat beide studenten als onderdeel van hun master uitvoeren bij De Tuinen van Appeltern. 
 
Menno: “We zijn aan de slag geweest met het OK! model. Een prima model, maar omdat De Tuinen van Appeltern een wat kleinere organisatie is, hebben we de werkwijze aangepast. In het algemeen merken we dat één en ander toch anders uitpakt dan van te voren bedacht is bij deze master.” “Klopt”, bevestigt Sies, “Het is pionieren, en daar moet je wel tegen kunnen. De kracht van deze master zit ‘m in de betrokkenheid en het enthousiasme van de docenten. Dat houdt ons erbij en omdat we niet met een enorm aantal zijn, hebben we elkaar als studenten ook in het vizier. Dat is heel prettig.” 
 
Marian Drost vertelt dat ze via Frank Croes (docent master CE) in contact is gekomen met de studenten. “We zien zeker mogelijkheden om iets te doen met andere waarden dan alleen de financiële. Neem de eenzaamheid bij ouderen, een gezamenlijke tuin kan daar al iets betekenen!” Menno: “Dan creëer je dus ook sociale waarde. Duurzaamheid blijkt dus veel breder dan alleen maar ‘groener’! Dat is iets wat we ontdekken nu. Of denk aan het positieve gezondheidseffect van tuinieren.” Sies kijkt Menno aan: “Daarom heb jij je toch voorgenomen om elke week een half uur te gaan wandelen in de natuur?” Menno lacht: “Ja, maar dit moet niet in het stukje, hoor!”  
 
Janet Steenhuis