Interview |

Ontwerpgericht onderzoek, met daarin geïntegreerd Design Thinking, is een essentieel onderdeel van de HAN-master Circulaire Economie. Studenten van de voltijdvariant voeren dit uit in duo’s en ze pakken de meest uiteenlopende, doorgaans complexe vraagstukken bij de kop voor opdrachtgevers in het hele land.

Timo te Brake (22, BSc Technische Bedrijfskunde) en Lise Winters (23, BSc Facility Management) voeren hun ontwerpgerichte onderzoek uit voor REBO GROEP, een landelijk opererende vastgoedspecialist. Ze spitsen zich hierbij toe op de bedrijfstak Vastgoedmanagement voor particuliere en institutionele beleggers. Op locatie van de vestiging in Deventer spreken we hen erover (18 mei 2022). Als nauw betrokkene bij de opdracht neemt Idse Konings (23, Junior Technisch manager REBO GROEP) ook deel aan het interview.

Aan de oplossing van welk vraagstuk hopen jullie bij te dragen?

Timo: “Bij vastgoedmanagement speelt dienstverlening een belangrijke rol. Wat wij hebben onderzocht, is hoe REBO via haar dienstverlening kan bijdragen aan de transitie naar duurzaamheid. We hebben ons hierbij niet gefocust op de eigen bedrijfsvoering van REBO, maar we zijn specifiek ingegaan op de rol van de dienstverlenende medewerker: hoe kan die de verduurzaming van het vastgoed bevorderen. En hoe kunnen we gebruikmaken van hun kennis en ervaring?”

Idse: “Lise en Timo zijn ook het gesprek aangegaan met de vastgoedbelegger. Duurzaamheid is voor de belegger erg belangrijk. Het gaat om duurzaamheid en verduurzaming in de breedste zin van het woord: niet alleen om vergroening, maar ook om sociale waarde, denk aan huurderstevredenheid, sociale cohesie tussen bewoners. Dit heeft ons geïnspireerd om meer proactief te gaan samenwerken met de belegger.”

Lise: “Bij de integrale analyse onderzochten we in hoeverre REBO in balans is op de zes waarden[1]. Uit de prioriteitsstelling, die we samen met REBO deden, kwam naar voren dat zij nog meer willen inspelen op de sociaal-relationele en de menselijke waarde. Een proactieve houding ontwikkelen, een proactieve partner zijn van de vastgoedbelegger, bevordert het sociaal-relationele. En als de medewerkers zich vanuit betrokkenheid en motivatie willen ontwikkelen op het vlak van duurzaamheid en dit uitdragen in hun werk, neemt het menselijk kapitaal toe.”

Wat is het meest veelbelovende of verrassende resultaat tot nu toe?

Timo: “Ik zou zeggen dat het meest veelbelovende resultaat is dat we de Sustainable Development Goals[2] hebben vertaald naar de dienstverlening van REBO. Uit de 17 doelen van de SDG’s hebben we vier gekozen die het meest aansluiten bij datgene waarop de belegger impact wil maken. Die vier hebben we concreet gemaakt. De medewerkers krijgen zo handvatten waardoor ze toegevoegde waarde kunnen bieden aan de belegger.”

Idse: “We zien ook motivatie ontstaan bij de medewerkers.” Lise vult aan: “Bij de één al wel wat meer dan bij de ander, hoor” (lacht). Idse: ‘Dat klopt, die verduurzaming is natuurlijk ook een proces. Maar wat ik zo mooi vind, is dat het gedragen wordt door directie en aandeelhouders. CEO Ninke Sloot is nauw betrokken bij het project, zij staat er volledig achter. Dat werkt heel stimulerend.”

Lise: “Waar ik het meest tevreden over ben, is dat we het visueel gemaakt hebben. Kijk, daar heb je de REBOom (Lise wijst naar de gang, red.). Daarnaast hangt de poster met vier SDG’s vertaald naar dienstverleningsthema’s bij REBO. Medewerkers kunnen hun ideeën over hoe dit concreet te maken op een kaartje zetten en in de boom hangen. Een werkgroep bekijkt wat ermee gedaan kan worden. Straks staat in elke REBO-vestiging die boom.

Jullie werken nu via Design Thinking aan het ontwerp voor een oplossing. Wat is hierbij het meest uitdagend? En wat is eigenlijk Design Thinking?

Timo: “Design Thinking is een methode om op een creatieve, vaak ongebruikelijke manier complexe vraagstukken te benaderen en aan te pakken. Het is een proces waarbij je steeds reflecteert op wat je gedaan hebt en als iets niet zo goed uitpakte als je hoopte, keer je terug naar een vorige stap. Een iteratief proces.”

Idse: “Wat ik een uitdaging vond, is dat je geijkte denkpatronen en geijkte denkwegen moet loslaten. Maar het heeft ons ook wat gebracht! We hebben bijvoorbeeld nieuwe ideeën gekregen over de beheerovereenkomst en het leveren van maatwerk hierin. ”

Lise: “Ik kan me aansluiten bij Idse. Ik ben resultaat- en oplossingsgericht; en dat is nou net niet het proces van Design Thinking. Daar heb ik van geleerd!”

Wat heeft jou, Idse, als opdrachtgever getroffen of verrast in het traject dat je aanging met Timo en Lise?

Idse: “Wat mij heeft getroffen is de motivatie van Lise en Timo richting medewerkers en directie. Ze zien kans hun enthousiasme over te dragen en het thema zo uit te werken dat collega’s er iets mee kunnen.”

Timo en Lise, waarover zijn jullie het meest enthousiast?

Lise: “Wat ik heb ontdekt, is dat mijn passie voor duurzaamheid vooral de sociaal-relationele en menselijke aspecten betreft. We zijn de weg van de medewerkersbetrokkenheid ingeslagen. Dat vind ik ontzettend leuk om mee bezig te zijn en daar ligt echt wel mijn kracht.”

Timo: “Ik heb het gevoel dat we iets concreets en tastbaars tot stand gebracht hebben. Daar haal ik de meeste voldoening uit. En het krijgt een vervolg! Verduurzamen is uiteindelijk een proces.”

[1] Het zeswaardenmodel kent zes waarden: natuurlijke, financiële, ecologische, intellectuele, menselijke en sociaal-relationele waarde.

[2] De Sustainable Development Goals (SDG’s), zijn zeventien doelen om van de wereld een betere plek te maken in 2030.